ทะลึ่งยืนขึ้นเสียงดังเถียงตอบ
กรุเรื่องชอบดีโต้ปากโป้ปด
ความแค่คืบสืบไปไม่ละลด
แม่เหลืออดจึงด่าว่าหลายที
คิดประชดทดแทนแค้นสั่งสม
ทำโง่งมซมซานจากบ้านหนี
หน้ามอมแมมแก้มเกลื่อนเปื้อนผงคลี
แขนเสื้อมีรอยอาบคราบน้ำตา
สะอื้นเดินสลับกับกับวิ่ง
ถึงตลิ่งนั่งโคนต้นฉำฉา
แวบหนึ่งจะกระโจนจมคงคา
แต่มิกล้ายังหวาดขาดหายใจ
ตะวันลับอับแสงแรงร้อนเร่า
มือกอดเข่าเฝ้ามองคลองน้ำใส
เย็นลมโชยโบยโบกโยกกิ่งใบ
นกน้อยใหญ่ขยับบินกลับรัง
กระหวัดจิตคิดย้อนคำสอนแม่
เลิกเมาแอ๋สุราดื่มบ้าคลั่ง
สูบบุหรี่มีกับปอดตับพัง
เสียสตังค์เอาภัยพิษใส่กาย
นำข้าวตอกดอกไม้ยอไหว้สา
วอนแม่จ๋าอภัยให้สมหมาย
จะเลิกสิ่งเสพติดอันตราย
จนชีพวายมิต้องข้องแวะเอย
:a013:
รพีกาญจน์
