สองมือซาวข้าวใส่ไหหม้อนึ่ง
ปั่นรถถีบรีบบึ่งถึงตลาด
จอดอิงเสาหายใจดังฟืดฟาด
ซื้อผักกาดถั่วเน่าเอามาจอ
ล้างถาดถังถ้วยโถโอชามช้อน
ปล่อยเชือกหย่อนชะลอมลงก้นบ่อ
สาวน้ำใสใส่ตุ่มเติมโอ่งหม้อ
หืดขึ้นคอเหงื่อไหลมิได้พัก
เสื้อดำหลวมสวมงอบจับจอบมั่น
เงื้อง่าฟันสับดินปลิ้นปลูกผัก
ม้วนผ้าเหลือเสื้อเก่าเอาไปซัก
ผงแช่หมักขยี้ตากที่ราว
คว้าข้องสุ่มดุ่มเดินหนองเขินขัง
กั้นพนังวิดตมงมปลาขาว
จับแมงจอนช้อนสาหร่ายสายบัวยาว
เด็ดมะนาวคั่วผำตำพริกแดง
กวาดเศษใบไม้วางก่อฟางสุม
ไล่ยุงรุมริ้นเกาะกัดวัวแหล่ง
สีสะล้อซอซึงถึงเพื่อนแพง
เธอตะแคงคอพับหลับสองตา
จ่องจับเส้นเอ็นปวดนวดคลึงเคล้า
น่องแข้งเข่ารวดบนรอบต้นขา
บอกตรงนี้ชี้ตรงนั้นร้องลันลา
ยังมีหน้าถามได้ รักไม่รัก
รพีกาญจน์
