ไม่เชื่อใจ!

ไม่เชื่อใจ!

ขอขอบคุณความสนุกในบทกลอนค่ะลุงแมง ผิดพลาด ล่วงเกินอะไร อภัยให้หลานด้วยนะคะ

แมงภู่ กวีตัวแมง ; สีม่วง & ภ.ภาพวาด : สีน้ำเงิน

ขอขอบคุณ จุดเดิม เพิ่มความฝัน
สองเรานั้น มั่นอยู่ คู่ส่งเสริม
จะรักกัน คงได้ ใจเพิ่มเติม
จะคงเริ่ม และจบไว้ แค่ใจเรา

เจ็บเพราะจบ รู้ไหม ใจเป็นแผล
เธอมาแร่ เฉือนทิ้ง ใจหญิงเศร้า
เคยให้สิทธิ์ ชิดคู่ อยู่ข้างเงา
กลับมีเขา เข้าแทน ในแดนใจ

ไม่มีเขา คนไหน ให้เห็นหรอก
ก็เฝ้าบอก ออกมาอยู่ คู่สดใส
โอ้ที่รัก ฉันบอกเธอแล้วไง
จะรักไป อีกร้อยชาติ ไม่ขาดเธอ

คำที่บอก หลอกกัน ด้วยฉันเห็น
เธอไปเป็นคู่เขาตอนเราเผลอ
มีคนนั้น คนนี้ที่ปนเปอ
นี่น่ะเหรอ รักที่ว่า อย่ามาลวง

ลวงอะไร อีกเล่า เจ้าทูนหัว
คงตามัว เห็นใคร ใจเลยหวง
ดูให้ดี ซิจ๊ะ ไม่หลอกลวง
มีเพียงดวง หัวใจ ไว้รักเธอ

แล้ววันนั้น ป้าหรือไง ที่ไปด้วย
แต่งตัวสวย เดินใกล้ ไม่ใช่เหรอ
ทำหัวร่อ ต่อกระซิก ระริกเออ
ฉันไปเจอที่ผับ จับรูปมา

อ๋อไม่ใช่ ป้าใฅร ที่ไหนหนอ
โบยบินรอ พบฉัน นั้นมาหา
ท่านปู่ไง จำไม่ได้ หรือขวัญตา
แน่นักหนา ตามัว เลยยั่วกัน

ทำเป็นแถ แหมหา ว่าตาถั่ว
ภาพไม่มั่วหรอกนะ อย่ามาขัน
หญิงกับชาย คล้ายที่ไหน ใช่งง งัน
บอกกับฉัน ซะดีดี กวีแมง

หรือเธอฝัน ไปเปล่า เล่าเธอเอ๋ย
ฉันไม่เคย ควงใครนั้น มันแสลง
พูดจากใจ ดวงนี้ กวีแมง
จะไม่แกล้ง ให้เธอช้ำ น้ำตานอง

ไม่ใช่ฝันหรอกหนอ พ่อคุณเอ๋ย
อย่ามาเอ่ยให้เขว เล่ห์..ควงสอง
ยอมรับมา ดีดี พี่แค่กอง
ไม่งั้นต้องขึ้นเมรุเผาเข้าทันที

เอาเป็นว่า ยอมรับ กับดวงจิต
ไม่เคยคิด มีใคร ใจสดศรี
ทั้งสี่ห้อง ดวงใจ ของกวี
มันเป็นที่ ภ.ภาพวาด ทุกชาติ.เอย
.........

แมงภู่ กวีตัวแมง & ภ.ภาพวาด

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ไม่เชื่อใจ! (อ่าน 27254 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้