บินไม่ถึงครึ่งฟ้า
ปีกเริ่มล้าแรงโบกไหว
ดวงจันทร์นั้นแสนไกล
สูงเกินไขว่คว้ามาชม
ปีกกางอย่างผ่าเผย
โบกบินท้าคลื่นแรงลม
หวานชื่นหรือขื่นขม
ปีกยังกล้าบินฝ่าไป
พื้นดินอันแสนกร้าน
กับสายธารที่อ่อนไหว
หมู่ไม้ทุกกิ่งใบ
อยู่ดำรงตรงที่ทาง
ทางใจไม่สุดสิ้น
ปีกโบยบินบนฟ้ากว้าง
หมายจันทร์อันเลือนราง
ทิ้งคอนใฝ่ใจโผบิน
