เป็นคำแต่งแช่งด่าจารึกอ่าน
อ้างตำนานร้องกรองของปู่เฒ่า
ผู้พิทักษ์รักบ้านแต่นานเนา
กำบะเก่ากลัวนักจักหมองมัว
ผู้ใดแค่ครุ่นคิดผิดศีลห้า
หลับหูตามุ่งหมายทำร้ายทั่ว
กอบโกงโกยขโมยเขาเอาใส่ตัว
พูดปั่นหัวส่อเสียดก่อเกลียดชัง
เอาพวกมากลากไปใช้กฎหมู่
เอาตำแหน่งข่มขู่ถูขึงขัง
เอาสินบาทฟาดโคนโยนสตังค์
ให้สมหวังตามช่องสิ่งต้องการ
ไร้ประเสริฐเกิดก่อนรลักษณ์
ยมเสี้ยมสักอักษราติดหน้าก่าน
จุติจากขวากขุมหลุมหมู่มาร
ผุดดินดานตัวดำใช้กรรมบน
เมื่อวัยเยายากเย็นเป็นกำพร้า
ริได้ศอกลงวาพาก้อนป่น
อ่อนง่อยเปลี้ยเพลียยุบร่างทุพพล
ลูกเสียคนผิดเพศดังเปรตดง
หากดิบดูรู้สึกสำนึกได้
สติเพี้ยนเปลี่ยนไปใช่ประสงค์
ที่ว่าร้ายกลายดีมีมั่นคง
เกียรติธำรงเรืองรองก่องงามเอย
:a013:
รพีกาญจน์
