ภาพแห่งความหลัง

ภาพแห่งความหลัง

ภาพใบเก่าเงางามถามความหลัง
เมื่อใจยังคิดถึงคะนึงหา
วันที่ห่างกันไกลในเวลา
พ้นสายธารน้ำตาที่ล้าแล้ว

มือเคยจับกระชับซับไออุ่น
ยังละมุนเนียนนุ่มร้อนรุ่มแผ่ว
ตาเคยมองจ้องตาคราฉายแวว
ตาที่แคล้วคลาดกันในวันนี้

ไกลโพ้นฟ้าฉายฝันวันมั่นหมาย
กลายเป็นวันสุดท้ายคล้ายหลีกหนี
เราต่างเดินต่างก้าวหนาวชีวี
ไปต่ามแสงแห่งสีจินตนาการ

คิดถึงฉันยามไกลห่างบ้างไหมนะ
หรือเลือนละลืมสิ้นแม้ถิ่นฐาน
ดอกโสนร่วงริมหนองหมองดวงมาน
หล่นเกลื่อนลานท้ายทุ่งสิ้นรุ้งงาม

วาริน
๓/๘/๕๗

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ภาพแห่งความหลัง (อ่าน 5619 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้