ชายช้ำ ๔ รับใช้ชาติสองปี รับใช้นารีชั่วชีวิต

ชายช้ำ ๔......

ตอน เกิดเป็นชายรับใช้ชาติ 2 ปี รับใช้สตรีชั่วชีวิต

สัจจะธรรม คำกล่าวนี้ มิมีผิด
ฟ้าลิขิต ดีดเขี่ย จนเสียขวัญ
เผลอทีไร เท้าสอย คอยตะบัน
เงียบเป็นยัน เถียงเป็นถีบ เหล่บีบคอ

ตอนได้มา ซื้อเป็นเมีย เสียหลายแสน
ขนแก้วแหวน ไปแลกหล่อน ทั้งวอนขอ
นางเล่นตัว เทียวตะลอน ไปงอนง้อ
เฝ้าพะนอ จนแก้มแดง ยอมแต่งงาน

โปรโมชั่น แรกนี้ ก็ดีอยู่
ฟังรื่นหู คะขา วาจาหวาน
สมเงินแสน สุขฉ่ำ ชื่นสำราญ
ทั้งการบ้าน การเรือน มิเชือนแช

พอผ่านไป โปรโมชั่น ก็ดันหมด
การบ้านหด ทิ้งช่วง จากดวงแข
สะกิดหน่อย บอกให้รอ สุดท้อแท้
ต้องคอยแม่ อนุมัติ แสนขัดใจ

น้ำหนักนาง พุ่งปรี่ เฮฟวี่เวท
มองทุเรศ คล้ายนางหมู เซลูไลท์
ยามมันนอน พลิกมา ครั้งคราใด
แหยงฤทัย กลัวมันทับ ดับเอวัง

ซักอบรีด กับข้าวเย็น เริ่มเป็นฉัน
อาทิตย์วัน ขอเฮฮา จงอย่าหวัง
บ่นสลุด ขุดค้นด่า สุดน่าชัง
ยามนางสั่ง ห้ามเห่าโหน จะโดนดี

คิดถึงเงิน หลายแสน ขื่นแค้นนัก
ได้นางยักษ์ มู่ทู่ ขมูผี
ซื้อมาฆ่า ซื้อมารบ มาตบตี
มันขยี้ จนผอมโซ ตาโหลลอย ฯ
………………………………….

ทันใดนั้น..

(เมีย.)...."ให้ซักผ้า!".....บ่นอะไร!....ไอ้หน้าแก่!"
(สามี)....."เปล่าจ้ะแม่"....แค่พูดว่า......ผ้ามันน้อย"
(เมีย)....."ก็ดีแล้ว.......รีบซักหนา อย่าสำออย"
. "ฉันนั่งคอย....ให้ถูบ้าน....รำคาญจริง!"

ขบกรามกรอด ตัดสินใจ ในวันนี้
ต้องเจอดี! กับตูแน่ แม่ยอดหญิง!
ต้องจัดหนัก จนหลับใหล บ่ไหวติง
ซัดให้กลิ้ง หมอบราบคาบ จนหาบเปล

…….บัดนั้น……

ฉีกเสื้อผ้า ขาดกระจาย ระบายแค้น!
เลือดฉีดแล่น เกินข่ม ผสมเส
ยกกะมัง ทั้งถาด ขึ้นสาดเท!
ค้ำเอวเหล่ ขมึงหน้า ท้าประจัญ!

ยังมิได้ เงื้อง่า ท่าขยับ
เสียงดังตั๊บ!! เต็มคางข้า จนหน้าหัน
ขวดน้ำปลา เกินตั้งรับ ขยับทัน
ลงหัวฉัน เสียงดังเป๊าะ!! เฉาะกระจาย!

.. เลย ทรุดฮวบ ยวบลง ตรงกองผ้า
เมีย......."มึงอย่าซ่า!"......มาทำแกร่ง...กำแหงหมาย!"
. "หนอยขู่ฟ่อง.....ลีลามาก....คงอยากตาย!"
. "ได้คุณชาย........เดี๋ยวกูจัด......ในบัดดล"

นางคว้าถัง กะมังเสื้อ ขึ้นเงื้อง้า
ยังมึนชา เกินจักหมาย ตะกายพ้น!
ยกมือไหว้. .."ขอโทษจ้า.....แม่หน้ามน"
มิเป็นผล เสียงดังผ่าาาาาาาง!.....นางลงทัณฑ์

อันกะมัง โดนตรงไหน ฉันไม่รู้
เพราะจู่จู่ โลกมืดลง ณ. ตรงนั้น!
ฟื้นอีกที บนเตียงไข้ ในอีกวัน
ร่างของฉัน น้ำเกลือหรา ห้อยขาชู

. นอนได้ยิน เสียงแว่วแว่ว ที่แจ้วจ้อ
(คุณเมีย)....."ตายไหมหมอ.....คุณตัว.....ผัวเวรหนู"
(หมอ")......"มิตายดอก......คงฟื้นได้.....ให้คอยดู"
(คุณเมีย)...."เสียดายอยู่....หนูว่า....มันน่าตาย!"

…….น้ำตาหยด รดลง ตรงข้างหมอน
แสนเหนื่อยอ่อน จิตล่องไป อย่างไร้หมาย
ฟ้ากลั่นแกล้ง แผลงฤทธิ์ ลิขิตชาย
ให้คว่ำหงาย ค่ำเช้า บนเท้ามาร

ลูกตาเหงี่ยมผู้น่าสงสาร….

- ชายช้ำ ตอนที่ ๑ ^คลิก
- ชายช้ำ ตอนที่ ๒ ครูมวย ^คลิก
- ชายช้ำ ตอนที่ ๓ ยาพิษ ^คลิก
- ชายช้ำ ตอนที่ ๔ รับใช้ชาติสองปี รับใช้นารีชั่วชีวิต ^คลิก
- ชายช้ำ ตอนที่ ๕ ละเมอรัก ^คลิก
- ชายช้ำ ตอนที่ ๖ ขอบน - แก้บน ^คลิก
- ชายช้ำ ตอนที่ ๗ หลบมุม (กลบทสะบัดสะบิ้ง) ^คลิก
- ชายช้ำ ตอนที่ ๘ ขอพระ ^คลิก
- ชายช้ำ ตอนที่ ๙ พลาด ^คลิก
- ชายช้ำ ตอนที่ ๑๐ เสือสลักลาย (กลบทกบเต้นสลักเพชร) ^คลิก
- ชายช้ำ ตอนที่ ๑๑ ผู้กล้า ^คลิก
- ชายช้ำ ตอนที่ ๑๒ นอนไม่หลับ ^คลิก
- ชายช้ำ ตอนที่ ๑๓ บ่น (กลบทกบเต้นสลักเพชร) ^คลิก
- ชายช้ำ ตอนที่ ๑๔ วิชาปราบ.... เมีย ^คลิก
- ชายช้ำ ตอนที่ ๑๕ ย่อง ^คลิก
- ชายช้ำ ตอนที่ ๑๖ หวยกิน ^คลิก
- ชายช้ำ ภาคพิเศษ รักคืออะไร ^คลิก

เรื่องแนะนำชวนอ่าน
- เฮฮาประสามือสี่ นิราศเณรสองบาตร ^คลิก
- มหากาพย์แสบสัน หลานกะป้า ^คลิก

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ชายช้ำ ๔ รับใช้ชาติสองปี รับใช้นารีชั่วชีวิต (อ่าน 5005 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้