Username:

Password:


  • บ้านกลอนน้อยฯ
  • ช่วยเหลือ
  • ค้นหา
  • เข้าสู่ระบบ
  • สมัครสมาชิก
บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล >> คำประพันธ์ แยกตามประเภท >> กลอนธรรมะ-สุภาษิต-ปรัชญา-คำคม >> ๐ อวิชชา ๐
หน้า: [1]   ลงล่าง
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
พิมพ์
ผู้เขียน หัวข้อ: ๐ อวิชชา ๐  (อ่าน 8402 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
รพีกาญจน์
อาวุโส
****

จำนวนผู้เยี่ยมชม:19191
ออฟไลน์ ออฟไลน์

ID Number: 7
จำนวนกระทู้: 1698



| |
๐ อวิชชา ๐
« เมื่อ: 12, มิถุนายน, 2557, 10:45:18 AM »
บ้านกลอนน้อยฯบ้านกลอนน้อยฯ

Permalink: ๐ อวิชชา ๐

มิสามารถควบคุมความรุ่มร้อน
จิตตะรอนจรจากซากสังขาร
กายเป็นบ่าวรับใช้ไร้วิชาญ
เกิดอาการผุดผลิปราศตริตรอง

ยากควบคุมปสาทะมโนนึก
สิ่งตกผลึกเก่าใหม่ในทั้งผอง
มันหลั่งไหลเลอลามตามคะนอง
พ้นหับห้องพิกลดีปนเลว

อันค่าดีมีนิดผิดผกแผก
ดีสาแหรกแตกผงลงหุบเหว
ยังลุกโลดโชติช่วงดังบ่วงเปลว
รอบองค์เอวมากมายร้ายทุรน

ยิ่งกำหนดกดดันรั้นทะลึ่ง
ในหูหึ่งม้วนกลับส่อสับสน
มักล้อเล่นเช่นลิงโยกวิ่งวน
เอาผู้คนแสนเบื่อเหลือระอา

สนุกทั่วชั่วแวบหลังแลบลิ้น
รู้สึกสิ้นหายพลันเปล่าหรรษา
ความเสียใจโถมถั่งประดังประดา
กราบขมาขอโทษโปรดอภัย

สูดหายใจลงลึกผนึกปอด
ปล่อยลมลอดระบายคลายสั่นไหว
จับไม้กวาดกวาดเหตุกวาดเศษใย
ปลอดนอกในปลงปลิดอวิชชา

 :a013:

รพีกาญจน์



รายนามผู้เยี่ยมชม : กรกช, ขวดเก่า, น้ำหนาว, ก้าง ปลาทู, Sasi Aksarasrom, ปลายฝน คนงาม, Black Sword, กอหญ้า กอยุ่ง, นายประทีป วัฒนสิทธิ์, กร กรวิชญ์, วรรณดี, น้องเฟรม, ลิตเติลเกิร์ล, Mr.music, เฟื่องฟ้า, คอนพูธน, ไพร พนาวัลย์, พรานไพร, ธนุ เสนสิงห์

บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก

..
สารบัญบทกลอน  "รพีกาญจน์"
..

รพีกาญจน์
อาวุโส
****

จำนวนผู้เยี่ยมชม:19191
ออฟไลน์ ออฟไลน์

ID Number: 7
จำนวนกระทู้: 1698



| |
Re: ๐ อวิชชา 2 ๐
« ตอบ #1 เมื่อ: 15, กันยายน, 2557, 05:04:26 PM »
บ้านกลอนน้อยฯบ้านกลอนน้อยฯ

Permalink: Re: ๐ อวิชชา 2 ๐

อ้างดีเก่าเข้าสู้รู้กันทั่ว
เบื้องหลังชั่วกลั้วบาปคืบหยาบหนา
งามแต่นอกในเนื้อเต็มเชื้อรา
ปรารถนาพิศวาสอำนาจครอง

ด้วยทิฐิมิได้ดังใคร่คิด
ผุดความผิดแยบคายอุบายสยอง
สร้างสถานการณ์มานลำพอง
อาศัยช่องเปิดแง้มเรียกแต้มคืน

ภาพปรากฎสดสดส่อหน้าสื่อ
เสียงเล่าลือแสกแสกคนแตกตื่น
จากเบอร์รองเริ่มเด่นเป็นตัวยืน
เพิ่มพันหมื่นชนะถล่มทลาย

เป็นผู้แทนทุกครั้งมิพลั้งพลาด
ใช้ฉลาดเอาเปรียบเหยียบสหาย
ชอบคุยโวโอ้อวดอำบรรยาย
ใครขวางร้ายหากตามเยินความดี

อวิชชาว่ารู้คู่ปฏิบัติ
สารพัดออกร่องหลบช่องหนี
จบเบ็ดเสร็จเผด็จการชาญเวที
แด่ผู้มีพระคุณคอยจุนเจือ

เมื่อถึงดวงล่วงลับชื่อดับสูญ
ปฏิกูลมืดมนแบบนเสื่อ
โยนบอมบ์ใส่ราวรั้วของตัวเพื่อ
คนหลงเชื่อเพื่อนแกล้ง...แย่งคะแนน

 :045:

รพีกาญจน์



รายนามผู้เยี่ยมชม : ธนุ เสนสิงห์, คอนพูธน, ลิตเติลเกิร์ล, ปลายฝน คนงาม, Sasi Aksarasrom, กอหญ้า กอยุ่ง, ไพร พนาวัลย์, Black Sword, พรานไพร, กร กรวิชญ์, เฟื่องฟ้า, น้ำหนาว, ก้าง ปลาทู

บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก

..
สารบัญบทกลอน  "รพีกาญจน์"
..
รพีกาญจน์
อาวุโส
****

จำนวนผู้เยี่ยมชม:19191
ออฟไลน์ ออฟไลน์

ID Number: 7
จำนวนกระทู้: 1698



| |
Re: ๐ อวิชชา 3 ๐
« ตอบ #2 เมื่อ: 15, กันยายน, 2557, 10:00:11 PM »
บ้านกลอนน้อยฯบ้านกลอนน้อยฯ

Permalink: Re: ๐ อวิชชา 3 ๐

ขอฟันธงตรงตรงแบบเบิร์ดเบิร์ด
เขาคงเกิดเดือนดับจับปีขาล
คืนวันเสาร์เก้าค่ำดำทั่วดาน
เสียงสะท้านกึกก้องฟ้าร้องดัง

ร่างลีบเรียวเคี้ยวอ้อยมือห้อยโหน
ปากตะโกนวู้วู้กู่เกาหลัง
สวมหมวกถองรองเท้าสึกตราสตังค์
ยิงปังปังแล้วเก็บเหน็บปืนปลอม

มีสองตาสองหูดูใช่แปลก
สวมเสื้อแสกแหวกหน้าเตี่ยวขาส้อม
เข้าวัดรวดบวชเณรเถรพะยอม
สอนตัวขอมนักธรรมร่ำบาลี

ฝึกมือไม้ไวว่องสมองช้า
สองบวกสองเป็นห้าว่าเป็นสี่
ชอบเพลงยุทธรุดรบตบต่อยตี
พบข้อดีปากเช่นตูดมิพูดคุย

เรียนวิชาคาถาอาคมขึ้น
ต้องลูกปืนอย่างมากแค่ถากผุย
มีนายหน้าว่าจ้างอ้างเอาลุย
รับชุ่ยชุ่ยแสนล้านบานตะเกียง

จับกดกดไกไกไม่กี่ครั้ง
แอบระวังบังเสาเป่าเปรี้ยงเปรี้ยง
ชุลมุนวุ่นวายหายลำเลียง
โอมเพี้ยงเพี้ยงไม่เหลือเสื้อเตี่ยวเงา

 

รพีกาญจน์



รายนามผู้เยี่ยมชม : ไพร พนาวัลย์, Black Sword, พรานไพร, Sasi Aksarasrom, ธนุ เสนสิงห์, ปลายฝน คนงาม, กร กรวิชญ์, กอหญ้า กอยุ่ง, เฟื่องฟ้า, รินดาวดี, น้ำหนาว, คอนพูธน, ก้าง ปลาทู, ลิตเติลเกิร์ล

บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก

..
สารบัญบทกลอน  "รพีกาญจน์"
..
รพีกาญจน์
อาวุโส
****

จำนวนผู้เยี่ยมชม:19191
ออฟไลน์ ออฟไลน์

ID Number: 7
จำนวนกระทู้: 1698



| |
Re: ๐ อวิชชา 4 ๐
« ตอบ #3 เมื่อ: 16, กันยายน, 2557, 09:38:54 AM »
บ้านกลอนน้อยฯบ้านกลอนน้อยฯ

Permalink: Re: ๐ อวิชชา 4 ๐
หัวขี้ทื่อมือไม้ไม่อยู่สุข
ชอบสนุกตามเพื่อนเปื้อนตามเขา
ถ้าขำขันปันรักกวนหนักเบา
คิดถึงเช้าจดเย็นเห็นจะดี

หรือออดอ้อนนอนฝันบรรยายโศก
ถูกสับโขกสูญเสียผัวเมียหนี
หมดความหวังพลั้งพลาดขาดไมตรี
รีบเร็วรี่ทอคำกำลังใจ

หรือทักทายฉันเธอเสมอเพื่อน
ยลเยี่ยมเยือนไกลถิ่นดินอาศัย
ท่องบ่นพร่ำธัมมะพระวินัย
ผู้สูงวัยภาษิตขิตคำคม

ธรรมชาติวาดวิวงามทิวทัศน์
พืชผักสัตว์ไถพรวนสวนผสม
ลึกซาบซึ้งคลึงเพลงเพลินภิรมย์
นั่งดอมดมรินรสซดกาแฟ

ส่วนทั่วไปไม่ถนัดประวัติศาสตร์
ใช่นักปราชญ์คางเคราก่องเก่าแก่
ถ้าการเมืองเคืองคักม่วนนักแล
ชอบเย้าแหย่เทแกลบพอแสบคัน

หัวขี้ทื่อมือไม้ไม่อยู่สุข
มักเอาทุกข์มาใส่ภัยมหันต์
น่าสงบจบท้ายปลายชีวัน
ดีกว่าสั้นสิ้นคิด...อวิชชา

 :a015:

รพีกาญจน์

อย่าเข้าใจผิด ว่าสั่งสอนตัวเองครับท่าน




รายนามผู้เยี่ยมชม : กร กรวิชญ์, กอหญ้า กอยุ่ง, เฟื่องฟ้า, Sasi Aksarasrom, ธนุ เสนสิงห์, รินดาวดี, น้ำหนาว, Black Sword, คอนพูธน, ปลายฝน คนงาม, ก้าง ปลาทู

บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก

..
สารบัญบทกลอน  "รพีกาญจน์"
..
หน้า: [1]   ขึ้นบน
พิมพ์
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
กระโดดไป:  

Powered by SMF 1.1.14 | SMF © 2006-2009, Simple Machines LLC
Simple Audio Video Embedder
| Sitemap
NT Sun by Nati
หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.466 วินาที กับ 135 คำสั่ง
กำลังโหลด...