Sasi Aksarasrom
คุณแม่บ้าน
จำนวนผู้เยี่ยมชม: 16273
 ออฟไลน์ID Number: 39
จำนวนกระทู้: 1222
❀ ❀ แล้วแต่ ❀ ❀
|
Permalink: ♥....กาลเวลาพาเปลี่ยนผัน....?
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ บ้านฉันอยู่เหนือนิดเธอทิศใต้
มิห่างกันเท่าใดได้ยินเสียง
ตั้งแต่ครั้งวัยเยาว์เราใกล้เคียง
ส่งสำเนียง ครั้งใดไม่ต้องรอ
ตัดใบตองรองใกล้ใต้ต้นกล้วย
พี่คนป่วยน้องเล่นเป็นคุณหมอ
ผ้าชุบน้ำกดทับซับลำคอ
แขนขาข้อตัวร้อนจับป้อนยา
กรีดก้านกล้วยหั่นแว่นเป็นแผ่นท่อน
เล็กกลมก้อนขวักไขว่ไข้รักษา
พี่หัวร่อ งอขำแสร้งนำพา
เล่นยายตา ขายของ.ฯ..สองเราโต
ต่างแยกย้ายหมายมั่นผันชีวิต
บ้านเราชิด แต่กายห่างไกลโข
สาวโรงงานรันทดบ้างอดโซ
ไร้สิ่งโก้โอ่หรู อยู่พ้นวัน
มาเยี่ยมบ้านปีใหม่ด้วยใจปลื้ม
ยังมิลืมหันมอง จ้องที่นั่น
เหลือบเห็นชายเคยคุ้นจิตวุ่นงัน
ทั้งยศฐาสารพันต่างฉันไกล
เดินก้มหน้าพาตนเพื่อพ้นจ้อง
เสียงเรียก"น้อง"ทักมาพาหวั่นไหว
อยากกอดนักซักถามความเป็นไป
แต่...หญิงที่ พี่โอบไหล่...ทำใจตัน Sasi
รายนามผู้เยี่ยมชม : ลิตเติลเกิร์ล, พรานไพร, Black Sword, ปลายฝน คนงาม, รพีกาญจน์, สาวเครือฟ้า, คอนพูธน, กอหญ้า กอยุ่ง, ก้าง ปลาทู, คณิต จิตผ่อง, กร กรวิชญ์, น้ำหนาว, เฟื่องฟ้า
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
Black Sword
ผู้บริหารเว็บ
จำนวนผู้เยี่ยมชม: 65535
ออฟไลน์ID Number: 88
จำนวนกระทู้: 10568
เมื่อ มยุรธุชกางปีกฟ้อน... มวลอักษรก็ร่อนรำ
|
Permalink: Re: ♥....กาลเวลาพาเปลี่ยนผัน....?
-๐ เมื่อเวลามาบรรจบ ๐-
๑. เอ่ยสำเนียงเสียงร้องว่าน้องพี่
กระไรหนีหน้าเมินเหินห่างหัน
ยังจำจิตติดใจในสัมพันธ์
แต่ก่อนนั้นเราชิดสนิทเคียง
๒. อยากจะบอกคิดถึงคำนึงเจ้า
อกรุมเร้าร้อนร้ายคล้ายสุ่มเสี่ยง
เพราะสายตาหลุบเร้นเช่นเอนเอียง
ยากจะเรียงคำถ้อยร้อยออกมา
๓. พี่ยังป่วยด้วยไข้ใจคิดถึง
หวังเพียงหนึ่งน้องเจ้าเฝ้ารักษา
มือละมุนอุ่นอ่อนคอยป้อนยา
ใจที่ล้าหวังน้องประคองคืน
๔. ทำห่างเหินห่างหันหวั่นใจนัก
เหมือนหอกปักทิ่มแทงสุดแรงฝืน
กริยาท่าทางอย่างกล้ำกลืน
พี่สะอื้นช้ำอกเหมือนตกตาล
๕. หลายคนเขามีคู่อยู่เคียงข้าง
แต่พี่นั้นอ้างว้างสุดสงสาร
เพื่อนสนิทพี่นี้จะแต่งงาน
จึงพาเขามาบ้านเพื่อพบน้อง
๖. เจ้าบ่าวเขามีหน้ามีตานัก
อยากจะได้พืชผักราคาคล่อง
ไปปรุงแจกแขกเหรื่อเพื่อสำรอง
พี่จึงลองอาสาพามานี้
๗. ด้วยบ้านเหนือมากผักผลไม้
ราคาพอซื้อได้มิหน่ายหนี
บ้านของเจ้ามีสวนสมควรดี
เจรจาพาทีพอรู้กัน
๘. พาลูกค้ามาให้ใยเมินหน้า
อีกเจ้าจะรักษาพี่ไหมนั่น
ใจที่ป่วยรอคู่อยู่นานวัน
หวังเจ้านั้นดูแลและอาทร
๙. แม้นดูแลลูกค้าเจ้าดูได้
แล้วดูใจพี่ยาอย่าผันผ่อน
มองหน้าพี่อีกครั้งยังเว้าวอน
อยากจะอ้อนเอ่ยวจี.. ว่า "ที่รัก" ฯ
:
.gif)
- Black Sword -
(หมู มยุรธุชบูรพา)
ขอบคุณรูปภาพต้นแบบจาก Internet
รายนามผู้เยี่ยมชม : ปลายฝน คนงาม, Sasi Aksarasrom, รพีกาญจน์, ลิตเติลเกิร์ล, สาวเครือฟ้า, คอนพูธน, กอหญ้า กอยุ่ง, ก้าง ปลาทู, คณิต จิตผ่อง, พรานไพร, กร กรวิชญ์, น้ำหนาว, เฟื่องฟ้า
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
Sasi Aksarasrom
คุณแม่บ้าน
จำนวนผู้เยี่ยมชม: 16273
ออฟไลน์ID Number: 39
จำนวนกระทู้: 1222
❀ ❀ แล้วแต่ ❀ ❀
|
Permalink: Re: ♥....กาลเวลาพาเปลี่ยนผัน....?
จากอาการตีบตันจิตหวั่นไหว
คล้ายสายใยบางเบาเข้าทอถัก
ค่อยหันจ้องมองตาประหม่านัก
คำเอ่ยทักแว่วนั่น...หรือฝันไป
หยิกแขนตนจนช้ำลำคอฝืด
ตัวเย็นชืดอายจังดั่งเป็นไข้
สลับร้อนผ่อนผ่าวราวสุมไฟ
ส่งยิ้มให้จืดเจื่อนเบือนหลบตา
คำแจกแจงแจ้งจนกมลชื่น
ได้พี่คืนกลับสู่ คู่สาวป่า
รอยยิ้มยังฝังตรึงซึ้งอุรา
ถ้อยวาจาละมุนอบอุ่นทรวง
ผักมิมีพี่จ๋ามาตายสิ้น
มีแต่ดินขาดน้ำใบดำร่วง
หญิงที่พี่พกมาอย่าเผลอควง
เกรงรับช่วงเพื่อนจังแสนกังวล
อยากมีพี่แนบเนาเหมือนเก่าก่อน
ให้อิงอ้อนนอนตักมิผลักบ่น
เกลียดสายตาหญิงข้างยังอยู่ปน
ไปให้พ้น อย่ายืนเจ๋อเดี๋ยวเจอดี
ไล่เขาคืนกลับไปไม่ต้องส่ง
อย่ายืนงงชักช้าแม่ตาตี่
อยากกลับความเดิมหลังครั้งก่อนมี
ให้ตัวพี่เป็นหมอแทน แสนหล่อชัวร์
สูงขาวโปร่งผมเผ้าหนวดเคราดก
ไหล่หลังอกผึ่งผ่องมองแมนทั่ว
เห็นพี่แล้วตาลายใจสั่นรัว
น้องปวดหัวจ๊าดจี๊ดฉีดยาที...?
|
Sasi
รายนามผู้เยี่ยมชม : ลิตเติลเกิร์ล, ปลายฝน คนงาม, สาวเครือฟ้า, คอนพูธน, กอหญ้า กอยุ่ง, ก้าง ปลาทู, คณิต จิตผ่อง, Black Sword, พรานไพร, รพีกาญจน์, กร กรวิชญ์, โดเรม่อน, น้ำหนาว, เฟื่องฟ้า
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
|
|
รพีกาญจน์
|
Permalink: Re: ♥....กาลเวลาพาเปลี่ยนผัน....?
น้องปวดหัวจ๊าดจี๊ดฉีดยาที...?
มัวนอนรอหมอปริญญาช้าไม่ไหว
ป่วยเรียกใช้บินปร๋อหมอขมี
ร่ำลือทั่วเขตคามนามรพี
รอบรู้ดีอาการฝนว่านยา
หากอาการตีบตันเพราะกลั้นฉี่
จุลินทรีย์ร้อยพันมันขวางหน้า
บางครั้งปวดมีบ่อยปล่อยออกมา
ล้วนเชื้อราลอดเล็ดเม็ดดำแดง
จากอาการถ่ายหนักมักพรวดพราด
ดังปรูดปราดไหลลงตรงเข่าแข้ง
ยืนเกาะรั้วตัวชาขาหมดแรง
มักกินแกงเห็ดโฮะฮินเลปน
จากอาการลมพิษพุ่งจิ๊ดจ๊าด
สันนิบาตท้องเต้นเร็วเห็นผล
เกิดเจ็บอุกจุกเสียดเบียดขึ้นบน
หลบทุรนลงล่างครางฮือฮือ
จากอาการพุพองเนินร่องสัน
ระคายคันมันเกาสะเด่าดื้อ
ตุ่มโผล่ผุดจุดตามง่ามเท้ามือ
เช่นนี้คือต้นตอพร่องฮอร์โมน
หากมีชายหมายปองสนองรัก
รีบตวงตักหอมฟอดกอดเอวโหน
ดิ้นดีดสีตีเป่าเร้าตะโพน
ร้องโย้นโย้นเลือกหมู-คู่มุนี?
เหงาจัง ขอเล่นด้วยคนนะ :007:
รพีกาญจน์
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก .... |
|
|
|
|
|
|
Sasi Aksarasrom
คุณแม่บ้าน
จำนวนผู้เยี่ยมชม: 16273
ออฟไลน์ID Number: 39
จำนวนกระทู้: 1222
❀ ❀ แล้วแต่ ❀ ❀
|
Permalink: Re: ♥....กาลเวลาพาเปลี่ยนผัน....?
:004:
เมื่อนั้น.....
ดวงจิตฉันพลันพุ่งลอยฟุ้งเกลื่อน
เหตุช่างเกิดฉับไวไร้สิ่งเตือน
มาเชือดเฉือนตอกตรึงพึงสังวรณ์
เรื่องแม่หญิงตาตี่ไม่มีส่วน
ทุกถ้อยถ้วนพี่"หมู"ดูเหมือนก่อน
จิตยังมั่นซื่อตรงคงถาวร
มิกระล่อนปล้อนปลิ้นให้จินต์กลวง
แต่ไยทำกับน้องเกือบม่องเท่ง
แข้งพี่เจ๋งจริงนั่นเตะฉันร่วง
อิโบล่า อ้างแอบทำแสบทรวง
"พรานไพร"ลวงอย่างผีซี่โครงรวน
ถึงมือหมอ"รพีฯ"พิเรนท์เล่น
บังคับเข่นกรอกยาว่าดีถ้วน
ขี้จิ้งจกตุ๊กแก แหมจับกวน
กระอักกระอ่วน มิเบาเอาทำยา
บัดนั้น....
สติฉันพลันคืน..ฟื้นดีกว่า
พี่"หมู"ตอนยืนยิ้มพริ้มสบตา
มองทางขวา"พราน"แพะแคะขี้ฟัน
มิรูจะทำไง...ในตอนนี้
อ้าย"รพีฯ"เงื้อง้างร่างอ้วนอั๋น
คุณ"หมู"หว่านหวานพราวสาวหลงกัน
"พรานไพร"ขั้นบ๊องส์บ้าระอาจินต์
ใครกันหนาคู่เราเฝ้ามองเนี่ย
แต่งไปเคลียร์ไม่ลงคงตายดิ้น
หนักการบ้านคงงอมผอมโรยริน
แก่เกินกินก็อ้างว้างทางรักตัน
|
Sasi :020:
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
