ถึงดอกรักหักลิ่วพลิ้วลอยล่อง
วาโยจักประคองพาคล้องสม
รักคงไม่เริศร้างอกหมางตรม
คงชิดชมเชยชื่นให้รื่นทรวง
คงก่อเกื้อเจือจานสำราญจิต
ด้วยรับรู้ร้อนฤทธิ์ความห่วงหวง
คงรับรู้คิดถึงซึ้งแดดวง
เกิดเป็นบ่วงบาศคล้องทั้งสองจินต์
เธอคนนั้นคงสุขแสนสุขี
ดาลฤดีเปรยป้อนกลอนถวิล
อักษราโรยร่ำที่ฉ่ำริน
คงมิสิ้นสุดร้างแม้ห่างเกิน
ดอกรักร้อยลอยลิ่วปลิวจากก้าน
ข้ามท้องธารปราโมทย์ทุกโขดเขิน
ทุกโตรกตรวยชวยชมให้สมเพลิน
ห้วงหาวเหินเทพไท้.. ได้อวยพร ฯ
:
:a013:
- Black Sword -
(หมู มยุรธุชบูรพา)
