กลบท สร้อยคู่สะคราญ...-๐ นั้นมีชีวิต ๐-

   - กลบท สร้อยคู่สะคราญ -
   -๐ นั้นมีชีวิต ๐-

   ๑.
   กอบคำ รำเคียวแล้วเกี่ยวร้อย
   เก็บทุกท่วงถ้อยแล้วเกี่ยวร่ำ
   กอบช่วงชีวิตที่จิตจำ
   ก่อเป็นลำนำที่จิตใจ

   เคี่ยวคำเข้มคมแม้ขมขื่น
   เก็บกักกล้ำกลืนแม้ขมไข้
   แปรรสปรับรูปอย่างวูบไว
   หวานวาบฉาบไว้อย่างวูบวน

   ๒.
   จัดแจงจับวางแม้หมางหมอง
   ปรับแก้ประคองแม้หมางหม่น
   ให้คมให้เข้มทุกคำคน
   ให้คมให้ข้นทุกคำคาย

   เพื่อส่งคนเสพให้สื่อซ้อง
   เพื่อคนเสพซ่องให้สื่อสาย
   ให้ชื่นให้ชมภิรมย์ราย
   ชัดโชนฉาดฉายภิรมย์เรียง

   ๓.
   ร้อยรวงมาลัยให้ภาษา
   สารสื่อวิญญาณ์ให้พาเสียง
   หอมห่อห้อมไว้ไม่เอนเอียง
   ด้วยพจน์เผดียงไม่เอนโอน

   คายคำองอาจแม้ผาดเพ่ง
   อ่อนไหวโดยเองแม้ผาดโผน
   นวยนาด ยาตรย่าง อย่างเย้าโยน
   ทะยาน และ โจน.. อย่าง เย้า ยวน ๚ะ๛
   :
   .
   - Black Sword -
   (หมู มยุรธุชบูรพา)

   ขอขอบคุณรูปภาพต้นแบบจาก Internet

   ชื่อผลงาน : บันทึกกล้วยน้ำว้าในสวน
   ศิลปิน : อ. วิรัตน์ คำศรีจันทร์
   เทคนิค : วาดเส้นแรเงาดินสอ
   ๐--------------------๐

กลบท สร้อยคู่สะคราญ

ข้อบัญญัติ : บัญญัติพิเศษเพิ่มจากกลอนทั่วไป คือ

   ๑.) ในหนึ่งบาทเอก (วรรค ๑ และวรรค ๒) ให้ช่วงท้าย ๓ คำแต่ละวรรคนั้น เล่นล้ออักษรกัน โดยสองคำแรกของช่วงท้าย ซ้ำกัน และคำที่สาม สัมผัสล้ออักษรกันธรรมดา
   ๒.) ในบาทโทนั้น (วรรค ๓ และวรรค ๔) ก็ยึดหลักเดียวกับบาทเอก (โดยอักษรสามคำท้ายวรรคที่เล่นนั้นไม่จำเป็นต้องเป็นกลุ่มเดียวกับบาทเอก)

* อ้างอิง : กลบทสร้อยคู่สะคราญ ถูกคิดประดิษฐ์ขึ้นมาโดย คุณชาญชนะ ฆังคะโชติ ปรากฏที่มาในหนังสือ "ลีลา อารมณ์" (ในสำนวนต้นแบบเขียนไว้เป็น กลอนแปด แต่ข้าพเจ้ามาเขียนเป็นกลอนเจ็ด แต่ยังคงยึดกฏหลักเดิมไว้ตามต้นแบบ)

อ่านสำนวนต้นฉบับของคุณชาญชนะ คลิกลิงค์นี้ได้เลยครับ http://www.homelittlegirl.com/index.php?topic=4894.msg15725#msg15725

	ผู้เขียน	หัวข้อ: กลบท สร้อยคู่สะคราญ...-๐ นั้นมีชีวิต ๐- (อ่าน 23361 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 2 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้