เคยเกี่ยวก้อยลอยลำน้ำท่าวัด
ร้องลำตัดจะจะป๊ะโท่นโท่น
ยกมือรำกลางเรือนั่งลุกโยน
ปากตะโกนฮ้าไฮ้ไม่เป็นเพลง
หัวเราะลิงสิงโตโชว์ถวาย
ตกตอนสายแลบลิ้นกินหนมเข่ง
เตี่ยวขาก๊วยตุตะแกว่งโตงเตง
ฮ้อเฮงเฮงเซ็งลี้รับอั่งเปา
ละลายแป้งอมราพอกหน้าขาว
สาดน้ำสาวสงกรานต์ทานพระเจ้า
ควงบัวเรียงเคียงใกล้มิใช่เบา
ยิ้มหยอกเย้ากำยำร่างล่ำโต
คล้องภูษาผ้าซิ่นเสียบปิ่นปัก
เสื้อทอถักเส้นฝ้ายลายยกโผล่
ไฟจุดเทียนเวียนธาตุท่องพุทโธ
สวดนะโมพรรษานานสามเดือน
รอเบื้องบนฝนพรำทำนาหว่าน
ดั่งดวงมานต้องมีดคมกรีดเฉือน
งานผ้าป่าดารามาเหย้าเยือน
เรียงละเพื่อนผู้เฒ่าตามเขาไป
เดินหน้านิ่วหิ้วเกิบกะเลิบพ่วง
น้ำตาร่วงสิมาหาตั๋วไผ
ลืมหมดแล้วรักเก่าโยนเผาไฟ
เชื่อได้ไงใจนางบ่แน่นอน
รพีกาญจน์
:045:
เกิบ - รองเท้า กะเลิบ - กระเป๋า ตั๋วไผ - ตัวใคร
