ปราศรัย : สมัย

[ ปราศรัย • สมัย ]

○ อยากออกแตะขอบฟ้าพร้อมปราศรัย
เสวนาคำสมัยให้โลดโผน
จับของแปลกที่แหวกว่ายส่ายเอนโอน
หยิบกระโถนมาตวงตักถักทอเรียง

○ แล้วตำโขลกกับสระคนคละเคล้า
สูง-กลาง-ต่ำของพวกเจ้าใส่เส้นเสียง
เติมเอก-โทเป็นโวหารขานสำเนียง
ถ้อยสื่อเพียงส่งโต้ตอบต้องครอบคลุม

○ คำคมกริบดิบสุกแลปลุกเร้า
คำโบราณแต่กาลเก่าเอามาสุม
คำต่างประเทศขอยืมเขียนเนียนรัดกุม
คำรายรุมย้ายสลับจะกลับกลาย

○ เกิดคำใหม่ใช้สนุกมิทุกข์ร้อน
บ้างตัดทอนจนเหลือสั้นนั้นบ่หาย
แต่คงรูปประโยคเก่าเล่าบรรยาย
สื่อความหมายอย่าผิดแผกจะแปลกไป

" อักษราวุธ "

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ปราศรัย : สมัย (อ่าน 4574 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้