[ เรือใบไม้ ]
๐ บางเบาหวิวไหวในสายอุทก
ล่องเลาะมิหวั่นตกลำธารสวรรค์
เร็วหรือช้าออกหาค้นปะปนกัน
ตะกอนฝันปั้นเป็นก้อนสอนตัวกู
๐ ยากยุ่งเหยิงยิบย่อยอยากแยกแยะ
ปกปิดปีนป่ายแปะกระแซะข้างหู
ดั่งเห็บเหาเฝ้าตามติดสถิตตรู
สูบเลือดดื่มธำรงอยู่สู้ประทัง
๐ เรือใบไม้มิไหลทวนสวนกระแส
ประคับประคองดวงแดแม้เบื้องหลัง
อีกฉากหน้าข้าทลายจวนพ่ายพัง
จวบกระทั่งฝ่ากำแพงพ้นภัยพาล
๐ ขวากหนามอุปสรรคหนักมากเหลือ
รวบรวมสติทุกเมื่อเพื่อสังหาร
กำจัดปัญหาคณานับทับยาวนาน
"ถึงวายปราณก็พร้อม...ยอมฝ่าฟัน"
" อักษราวุธ "
๒๕ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๘
