รุ่งเช้ามาออน    เห็นกลอนรำเพย
เยินยอเกินเลย   กล่าวเอ่ยเกินจริง

เราเพียงผู้พิง    แอบอิงกาพย์กานต์
แต่งพอสำราญ   เบิกบานดวงจินต์
_____________________

ขอบน้ำใจยิ่งล้น            ท่านศิลา ฯ
เปิดกระทู้ใหม่มา           กล่าวถ้อย
เชิญเผดียงก่อภาษา      กลอนกาพย์
จึง Speed รีบขีดร้อย      ร่วมล้อลำนำ

คำยอเกินกว่าแท้           จริงเอย
หวานน่ะเราไหนเลย        แต่งได้
รินดา ฯ แม่คุ้นเคย          กว่ามาก
ศรีเปรื่องเรานี่ไซร้           แค่คล้องพอสนาน

    

                    
                      

อาการจามฮัดเช้ย        เหนื่อยพอ
ใครบ่นถึงใครหนอ        พ่อหล้า
รินดาฯใช่ฤๅรอ            กลอนต่อ
หมายจรุงมุ่งหน้า          ไขว่คว้านวลละออ

รินดาวดีแย่แล้ว            พี่เอย
โรครุ่มลุมทรามเชย       ร่ำไห้
กายพักนิ่งอิงเฉย          เหนื่อยหน่าย
กาลผ่านนานเกินไซร้     ร่างไร้แรงเดิน
                  
แหะ แหะ หมดแรงกายแล้วค่ะ
รอแรงใจ ใครหนอจะส่งมาให้  :007:

      

เห็นเจ้าคืนขีดถ้อย       ถักกวี
พารื่นชื่นฤดี               ยิ่งล้น
พิษร้ายห่างเสียที        นะแม่
ขอโศกโรคหายพ้น       ผ่านแล้วอย่าคืน

ขอยืนขออยู่เหย้า        โยงยาว
เขียนขีดลำนำพราว      เพริศพร้อย
อาจร้างห่างบางคราว    ด้วยยาก งานเฮย
เสร็จกิจจะรีบร้อย         สลักคล้องกานท์ประไพ