คนดีที่ไร้ค่า....อาวรณ์

คนดีที่ไร้ค่า....อาวรณ์

ทุกราตรีที่นอนอาวรณ์หวาม
ใจเฝ้าถามถึงเหตุความห่างเหิน
ไม่เคยคิดคอยจ้วงจาบล่วงเกิน
กลับถูกเมินไม่มองผองความดี

คอยเอาอกเอาใจไม่ละเมิด
ประจงเชิดชูรักป้องศักดิ์ศรี
มิแตะแม้ปลายก้อยรอยราคี
ห้ามใจที่ต้องการอยู่นานวัน

เรากลับเป็น“คนดี”ที่ไร้ค่า
นอกสายตานงรามในความฝัน
มองหาผิดคิดคลำปมสำคัญ
มิพบปัญหาใดให้เลวทราม

ผิดที่ไม่ไล้ลูบโลมจูบกอด
เว้นพร่ำพรอดลิ้มลองสิ่งต้องห้าม
หรือผิดที่“ทรัพย์จาง”ทางไม่งาม
และขาดความสามารถทัดเทียมใคร

ทุกราตรีที่นอนอาวรณ์หวาม
เสียดายความคุ้นเคยคบเคียงใกล้
ทำนุเนื้อถนอมนวลรัญจวนใจ
แล้วปล่อยให้หลุดมือด้วยซื่อเกิน

@ เต็ม อภินันท์
๑๐ มีนาคม ๒๕๕๘ / ๑๙.๑๘ น.

ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เนต

	ผู้เขียน	หัวข้อ: คนดีที่ไร้ค่า....อาวรณ์ (อ่าน 5249 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้