๐ อิ่มแล้วก็บึ่งหนี ๐

หิวก็หาที่พึ่งพิงพำนัก
เพื่อผ่อนพักครั้งคราวชั่วยาวสั้น
ได้อยู่กินเพียงพอต่อชีวัน
แค่หลับฝันฟื้นซากยากร่ำรวย

ตื่นมืดเช้าเข้าสวนใส่น้ำปุ๋ย
สายเสร็จลุยฉีดพ่นเปลือกผลสวย
สอยมะม่วงมะไฟใบย้อยย้วย
ตัดอ้อยกล้วยตะไคร้ข่ากระชาย

เจ้าสวนดีมีธรรมประจำจิต
มากน้ำมิตรคิดเป็นเช่นสหาย
ใช้แรงเคียงเยี่ยงทาสสัญชาติควาย
เจ็บปวดกายปล่อยเดียวไร้เยียวยา

ข้าวแกงเอื้อเกื้อเก่าเทาเหลืองอ่อน
หักสองท่อนเขาหุงให้หมูหมา
นอนพื้นฟากตากยุงปลายทุ่งนา
จั่วหลังคาสังกะสีมีรูพรุน

ทอดตาดูหูฟังดังสาบหอม
ทนยินยอมปิดตรมอารมณ์ขุ่น
ก้มคอพับงับปากลากเซซุน
ยอมโง่เง่าเต่าตุ่นแทนคุณคน

เผยอยิ้มอิ่มแล้วก็แจวหนี
สืบเสาะที่อิ่มท้องรองเลือนหม่น
หิวก็หาท้าทายประทังตน
ไหนจะพ้นจนจ่อหนอมนุษย์

AddEmoticons00936

รพีกาญจน์

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ๐ อิ่มแล้วก็บึ่งหนี ๐ (อ่าน 3591 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้