คิดประสาคนเศร้า

คิดประสาคนเศร้า

ฤดูแล้งไร้น้ำทำนาข้าว
ชีวิตชาวนาว่างต่างรอฝน
ล้วนอิดหนาระอาใจในความจน
จำต้องทนร้อนหนาวอย่างชาวนา

ชาติกำเนิด“มันเผือก”เลือกมิได้
ฤๅมีใคร“อยากจน”ดิ้นรนหา
มีแต่ดิ้น“หนีจน”พ้นหูตา
บางคนฆ่าตัวตายไปก็มี

เกิดมาจนทนเหนื่อยทุกข์เมื่อยล้า
แสวงหาสิ่งรักทรัพย์ศักดิ์ศรี
เพื่ออยู่รอดปลอดภัยในชีวี
ทั้งชั่วดีล้วนทำตามจำเป็น

ทนทำนาทำไร่แลกไม่เลือก
ปลูกมันเผือกข้าวได้ไม่เบื่อเหม็น
ขอแค่เพียงมีน้ำชุ่มฉ่ำเย็น
แม้ลำเค็ญกลางไร่นาไม่ลาจร

คิดประสาคนเศร้าชาวนาไร่
อยากมีใครคอยเอื้ออุ่นเนื้ออ่อน
เยือนกระท่อมพร้อมอยู่เป็นคู่นอน
จะหนาวร้อนอย่างไรไม่ร้าง.....ลา

@ เต็ม อภินันท์
๒๓ พฤษภาคม ๒๕๕๘/ ๑๙.๓๖ น.

ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เนต

	ผู้เขียน	หัวข้อ: คิดประสาคนเศร้า (อ่าน 4774 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้