ดีนะ ยังมีข้าว ก้นหม้อเหลือ.....
.....
โก่งคอขันกันใหญพ่อไก่แจ้
ตลบมุ้งชะแง้..แหมดำปี๋
ฟ้ายังมืดยังมิดมองกี่ที
ต่ออีกนิดเช้านี้ขยี้ตา
..
แสงสีส้มเริ่มสาดส่องปลายมุ้ง
อยากจะนอนตีพุงจริงพับผ่า
แต่ท้องร้องเสียงดัง..สั่งวิญญาณ์
ลุกล้างหน้าหาข้าวหาปลากิน
...
เมื่อเย็นวานผ่านคู..ปูปลากุ้ง
ยอดผักบุ้ง..มะระฝักกระถิน
มะเขือเปราะผักชี..ชี้เต็มดิน
จมูกเริ่มได้กลิ่น..กับข้าวเช้า
...
เสียงไก่ป่าเปิดฟลอร์..ละออทุ่ง
เเสงใกล้รุ่ง..เริ่มสาดพาดเนินเขา
ท้องนภางามงดสะกดเรา
เหมือนเร่งเร้ารีบตื่นมาชื่นชม
....
ลุกล้างหน้าล้างตานุ่งขาก๋วย
พันผ้าผวยเพิ่งซื้อ..มือถือร่ม
เสื้อแขนยาวยันศอก..ลายดอกกลม
ใส่หงอบปิดไรผมกันลมตี
.....
ถือไม้ไผ่ไล่งู..ริมคูเยอะ
ไปก็เจอะก็เจอ..เบื่อจะหนี
เห็นเราก็ทุกวัน..ดันราวี
ไม่ยิ้มให้สักที..ที่เจอกัน
.....
หากเจองูยามนอนวอนท่านกัด
เชิญท่านรัดกระดูกให้สุขสันต์
จะยอมอยู่แทบเท้าชั่วชีึวัน
มัวยืนฝันอยู่ได้..ไปกลางนา
...
ก้มลงมองตัวเองเก่งขนาด
ทั้งคมขำผุดผาดวาสนา
หนุ่มข้างบ้านบอกรักจักระอา
มัวชักช้าฟ้าครึม...โน่นเมฆวน
.....
ลมกระทุ้งงอบปลิว..น่าฉิวนัก
ผ้าผวยร่วงจากสะบัก..ตะกร้าหล่น
อย่าเพิ่งตก..เลยนะหนาวเหลือทน
ฝนหนอฝน แกล้งกันเม็ดกระจาย
...
กลับขึ้นบ้าน..คดข้าวคลุกพริกป่น
มีก้นก้น..เกรียมเกรียมเยี่ยมเหลือหลาย
เวลาหิวเคล้าอะไรอร่อยจะตาย
เดี๋ยวฝนหาย...เม็ดจางจะลงนา
........
คริคริ
