โศกสลดรันทดเศร้าที่เคล้ากาย
ยากจะหายเลือนลับดับโหยหา
ความทรงจำช้ำจิตยังติดตรา
ตรึงแน่นหนาเกินขั้นจะบรรเทา
 
คงเป็นเวรเป็นกรรมที่ทำมา
จึงนำพาชาตินี้มีแต่เหงา
ดื่มสุรายาดองของมึนเมา
เมื่อเสพเข้าพอคลายหายชั่วครา
 
แต่เมื่อฤทธิ์พิษมันพลันจางหาย
ก็ไม่วายคืนสู่หดหู่หนา
ทุกเช้าสายบ่ายค่ำไม่นำพา
เป็นเพ-ลาที่หนักยากจักปลง
 
คงต้องใช้เวลาเยียวยาแก้
รักษาแผลในใจที่ใฝ่หลง
จะขอพึ่งธรรมะพระพุทธองค์
เขี่ยเศษผงบังมิดปิดดวงตา
 
1p