Username:

Password:


  • บ้านกลอนน้อยฯ
  • ช่วยเหลือ
  • ค้นหา
  • เข้าสู่ระบบ
  • สมัครสมาชิก
บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล >> คำประพันธ์ แยกตามประเภท >> นิยาย-เรื่องสั้น-บทความ-ความเรียง-เรื่องเล่าทั่วไป >> หญิงสาวตาบอด..
หน้า: [1]   ลงล่าง
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
พิมพ์
ผู้เขียน หัวข้อ: หญิงสาวตาบอด..  (อ่าน 6851 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
ลิตเติลเกิร์ล
.ผู้มีจินตนาการ.
****

จำนวนผู้เยี่ยมชม:49204
ออฟไลน์ ออฟไลน์

ID Number: 58
จำนวนกระทู้: 3829



| |
หญิงสาวตาบอด..
« เมื่อ: 16, สิงหาคม, 2558, 10:23:50 AM »
บ้านกลอนน้อยฯบ้านกลอนน้อยฯ

Permalink: หญิงสาวตาบอด..

                   ขอบคุณภาพประกอบจากอินเตอร์เนต


มีเรื่องจริงของชายหญิงสาวไฮโซคู่หนึ่งแต่งงานอยู่ด้วยกันมาสักพักหนึ่ง
แล้วก็มีปัญหาทะเลาะกัน ผู้หญิงหนีออกจากบ้าน
ระหว่างทาง ผู้หญิงคนนี้ได้รับอุบัติเหตุมีอันให้ต้องตาบอด
ผู้ชายรู้สึกผิดจึงทำดีเอาใจทุกอย่าง แต่ผู้หญิงคิดว่า..
วันหนึ่งเขาคงขอเลิก เพราะเราตาบอด ?
 
คงไม่มีสามีที่ไหนจะพาผู้หญิงตาบอดออกงานต่อให้สวยอย่างไรก็ตาม
ผู้หญิงคนนี้เธอคิดอย่างนี้ตลอดมา บอกตัวเองเสมอว่าวันหนึ่งเขาจะต้องบอกเลิก..

อยู่มาวันหนึ่งขณะนั่งกินข้าวด้วยกัน ผู้ชายก็พูดบอกว่า
''พรุ่งนี้พี่จะพาเธอไปขึ้นรถประจำทางเอาไหม ?''
ทีนี้หญิงสาวคนนี้ก็ร้องไห้โฮเลย

เข้าไปร้องไห้ในห้อง คิดว่า..
''นี่ยังไงล่ะ เขาเคยขับรถไปส่งเราทุกวัน ทีนี้จะชวนเราไปขึ้นรถประจำทาง
ต่อไปถ้าเราขึ้นรถประจำทางได้ เขาก็คงจะขอเลิก..โอ๊ย เป็นไปตามที่คิดไว้เป๊ะ''

ร้องไห้หนักเข้าไปอีก

วันเสาร์-อาทิตย์ สามีพานั่งรถไปกลับ ไม่รู้กี่เที่ยว
วันจันทร์ต่อมา เขาพาเธอไปขึ้นรถประจำทางไปทำงาน
พอลับหลังสามี เธอนั่งร้องไห้เงียบ ๆ ทุกวัน ไม่มีเสียง ..
เพราะยอมรับชะตากรรมผู้หญิงตาบอด เขาจะบอกเลิกก็ต้องยอมรับ..
เธอยอมรับชะตากรรม โดยไม่ปริปากบ่น ไม่โกรธสามี

จนกระทั่งวันหนึ่งหลังเลิกงาน
เมื่อเธอขึ้นมานั่งบนรถ ซึ่งตอนนั้นยังไม่มีใครนอกจากคนขับรถ
คนขับรถทักว่า ''ผมอิจฉาคุณผู้หญิงจังเลยนะ ที่มีคนมาส่งคุณทุกวัน''
ผู้หญิงคนนั้นก็ถามว่า
''คุณมาอิจฉาผู้หญิงตาบอดอย่างฉันทำไม
แค่ฉันนั่งรถไปกลับเองคนเดียว ฉันก็เจ็บปวดมากพอแล้ว..''


ชายคนนั้นบอกว่า..
''ที่ผมอิจฉาเพราะอะไรรู้ไหม ? เพราะๆทุกวันผมสังเกตดูว่า..
ข้างหลังคุณผู้หญิงมีผู้ชายคนหนึ่งนั่งเฝ้ามาโดยตลอด
ผมเพิ่งรู้เมื่อวานนี้ว่า เขาเป็นสามีคุณผู้หญิง''


ทีนี้นํ้าตาเธอร่วงพรู กลับถึงบ้านพอเจอสามี เธอรีบถามว่า
''จริงหรือเปล่าที่พี่ไปส่งน้องทุกวัน ?'' สามีบอกว่า "จริง.."
เธอถามต่อ ''ทำไมพี่ทำอย่างนั้นละ ทำไมพี่ไม่บอกน้องเลย..''

สามีบอกว่า ''ชีวิตคนเรา แขวนอยู่บนเส้นด้ายของความไม่แน่นอน
พี่กับเธอจะจากกันวันไหนก็ไม่รู้ เพราะฉะนั้น พี่จึงพยายามฝึกให้เธออยู่ให้ได้ด้วยตัวเอง
ถึงแม้พี่จะพาเธอไปขึ้นรถประจำทาง แต่ทุกวันพี่ก็นั่งเฝ้าตลอด
ส่งเสร็จพี่จึงไปที่สำนักงานของพี่''


ผู้หญิงคนนี้พอรู้ว่าสามีเธอรักและภักดีถึงขนาดนี้
เขาทำดีเงียบ ๆ เพื่อให้เธออยู่ได้ในวันที่ไม่มีเขา เธอก้มกราบแทบเท้าสามี..


ขอบคุณบทความจากทางอินเตอร์เน็ตค่ะ




รายนามผู้เยี่ยมชม : กร กรวิชญ์, ดารกะ, ก้าง ปลาทู, ตูมตาม, รพีกาญจน์, Sasi Aksarasrom, กอหญ้า กอยุ่ง, กรกช, Black Sword, ธนุ เสนสิงห์, ปลายฝน คนงาม, Paper Flower, ปลาย อักษร, สาวเครือฟ้า, น้ำหนาว, หญิงหนิง พราววลี, มยุเรศ เมรี

บันทึกการเข้า

..
สารบัญบทกลอน  "ลิตเติลเกิร์ล"
..

หน้า: [1]   ขึ้นบน
พิมพ์
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
กระโดดไป:  

Powered by SMF 1.1.14 | SMF © 2006-2009, Simple Machines LLC
Simple Audio Video Embedder
| Sitemap
NT Sun by Nati
หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.161 วินาที กับ 54 คำสั่ง
กำลังโหลด...