พักยก...ให้น้ำ...สองสามวัน

เกิดปวดหัวตัวร้อนนอนผวา
เซถลารีบยืนตื่นรุ่งสาง
สองหูอื้อตื้อตามัวฝ้าฟาง
กรรไกรค้างคางสั่นฟันหลุดซอง

ครางทึดทือมือทาบอกหวาบหวิว
เจอตะคริวแข็งรัดมัดปลีน่อง
ยันลุกขึ้นลื่นล้มร่างจมกอง
พุงแวบพองท้องไส้ดีไม่พัง

ลืมสนิมบิดหน้าอ้าปากหาว
โอยเสียงยาวคราวนี้เจ็บที่หลัง
ดูกบนห่างกลางทับเป็นจับกัง
ยอบลงนั่งใจหายปลายนิ้วชา

เปิดเครื่องวัดความดันห่อพันแขน
ตัวเลจแล่นสูงลิบสองร้อยห้า
ร้อนลุกลนค้นกระเป๋าหยิบเอายา
ขืนชักช้าเท่งทึงอาจถึงตาย

ให้วิตกหกสิบสามยามนี้หนอ
สิ้นพอศอเมื่อใดเคราะห์ภัยหาย
จ้าวลิขิตขีดเส้นเกณฑ์ทำนาย
พบเลวร้ายล่าถอยคอยประคับ

ท้ายที่สุดรุดไปให้รักษา
หมอเยียวยาผ่าตัดยัดไตตับ
ล้างกระบอกนอกในใสวาววับ
หายแล้วกลับย่องแย่งมาแต่งกลอน

รพีกาญจน์

ก็ไม่แน่ครับ ถ้ากลอนไหลจะโทรวานเพื่อนวางแทน

	ผู้เขียน	หัวข้อ: พักยก...ให้น้ำ...สองสามวัน (อ่าน 3545 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้