# กลบทพวงแก้วกุดั่น #
* ฝัน *
"ฝัน"รังรอง ผ่องพิศ พินิจ"ฝัน"
หาหวนวัน อกเอ๋ย เคย"ฝัน"หา
ตาลืมตื่น ฟื้น"ฝัน" ครั้นลืมตา
ยามตื่นมา "ฝัน"พราก จากทุกยาม
หวนรำพึง ถึง"ฝัน" ทุกวันหวน
พล่ามคร่ำครวญ "ฝัน"เฟื่อง เป็นเรื่องพล่าม
ตามติด"ฝัน" วันก่อน ย้อนติดตาม
ใน"ฝัน"งาม ทั้งปวง ณ ทรวงใน
ถึงฝั่ง"ฝัน" นั้นจิต ควรคิดถึง
ใฝ่คำนึง บากบั่น สิ่ง"ฝัน"ใฝ่
ไกลเกินคว้า หา"ฝัน" อันแสนไกล
เพียร"ฝัน"ให้ เป็นจริง ควรยิ่งเพียร
ตื่นเถิดหนา คว้า"ฝัน" หุนหันตื่น
เขียนจุดยืน "ฝัน"เรา แล้วเอาเขียน
เรียนรู้"ฝัน" ยันเสร็จ สำเร็จเรียน
พลันปรับเปลี่ยน "ฝัน"ใฝ่ ให้จริงพลัน
หญิงหนิง พราววลี
กลบท พวงแก้วกุดั่น
ข้อบัญญัติ : บัญญัติพิเศษเพิ่มจากกลอนทั่วไป คือ
– กำหนดให้เล่นคำซ้ำคำเดียวกันในทุกวรรค ตลอดสำนวน โดยไม่กำหนดตำแหน่งและจำนวนภายในวรรค โดยดูตามความเหมาะสม
* อ้างอิง : กลบทนี้มีปรากฏที่มาเฉพาะในตำรากลบท "จารึกวัดพระเชตุพนฯ"
