ขอบคุณค่ะ คุณหญิง
ขอบคุณค่ะ คุณศรีเปรื่อง
ท้องฟ้ากว้าง..ทางไกลหัวใจสู้
เพ่งมองดูฟากฟ้าคราเหาะเหิน
เมฆ ต้นไม้ ใบหญ้า น่าพลิดเพลิน
พร้อมเผชิญผองภัยไม่หวาดกลัว..
สองปีกน้อย..คล้อยเคลื่อนเหมือนเรียนรู้
ผิดเป็นครูสอนใจให้ถ้วนทั่ว
หัวเราะบ้างสุขบ้างทุกข์พันพัว
น้ำตารั่ว..เก็บซุกซอกลึกใจ..
บิน บิน บิน..บินเลี้ยวโฉบเฉี่ยวหยุด
และสะดุด ตามองจ้องใกล้ใกล้
"บ้านกลอนน้อย" ชื่อนี้ดีอย่างไร
ขอแวะไป..รู้จักเพื่อทักทาย..
ได้พบเพื่อน..พี่ น้า น้อง อา หลาน
แสนสำราญสุขล้นคนทั้งหลาย
ทั้งอาหารจานโต โอว..มากมาย
แถมแกงสายบัวลิ้มอิ่มด้วยกัน..
ปีกแตะไมค์..ได้แล้วเจื้อยแจ้วร้อง
ทั้งพี่น้องประสานเสียงสุขสันต์
เต้นขวาซ้ายย้ายสะโพกโยกเอวพลัน
หัวหูหันหมุนติ้วเอวพลิ้วซะ..
ท้องฟ้ากว้าง..ทางไกลหัวใจสู้
ขอเคียงอยู่ บ้านน้อย มิปล่อยปละ
ปิดประตูลงกลอนนอนแล้วนะ
พรุ่งนี้จะ เป็นอย่างไร..ไม่หวั่นเกรง..
อิงดาว พราวฟ้า
๑๘ ตุลาคม ๒๕๕๘
