เหมือนหัวใจสองดวงผูกพ่วงหา
เหมือนท้องฟ้าเปิดม่านมาผ่านเผย
เหมือนแสงทองส่องสาดกว่าคาดเอย
สุขกว่าเคยเป็นอยู่เมื่อรู้ใจ
วันข้างหน้าสุดคาดมิอาจรู้
เพราะว่าอยู่เกินสิทธิ์จะคิดได้
แต่วันนี้รู้เห็นและเป็นไป
ความหวั่นไหวเคยมีก็คลี่ลง
จากคำเพื่อนเลื่อนมาคำว่ารัก
แน่ตระหนักหัวใจได้เสริมส่ง
ณ วันนี้จึงเอ่ยเผยตรงตรง
จะมั่นคงต่อเธอเสมอจริง
ขอรับโทษที่เผลอใจในรู้สึก
เมื่อตรองตรึกพร้อมรับกับทุกสิ่ง
รับดูแลหัวใจไม่ทอดทิ้ง
โทษใหญ่ยิ่งตลอดไปไม่อุทธรณ์
............... ปลาย อักษร
