โคนลำไยไม้ซากขอนกากแห้ง
อึ๊บออกแรงยกยากต้องลากถู
กองกลางลานขวานจามลำก้ามปู
สุมลุกฟู่ติดฟืนยืนล้อมอัง
บ้างเอนอิงผิงไฟรับไออุ่น
หันตัวหมุนเปลี่ยนท่าหน้าเป็นหลัง
คลื่นเย็นจัดพัดพามาประดัง
หนาวเสียจังลมโชยฝนโปรยปราย
ใครหนอเพอะเลอะเลือนทำเบือนบิด
สำแดงฤทธิ์อมจันทร์ตะวันหาย
กลบฟ้าหม่นกล่นเมฆเสกกระจาย
พับดาวพรายซ่อนงำค่ำมืดมน
กระหน่ำโลกโศกตรมระทมทั่ว
เริงระรัวร้อนสลับหนาวกับฝน
สู่สิงสาราสัตว์วิบัติคน
ไม้พืชผลป่นปั่นอันตรธาน
หรือว่าลิงจั๊กจั๊กลักเอาซ่อน
จุดไฟฟอนโหมเป่าเผาสถาน
สั่นสะเทือนเถื่อนถ้ำถมลำธาร
บ่อดินดานลึกแล้งแห้งสุดตา
ดึงประตูหน้าต่างเคยถ่างปิด
กอดสะกิดเอวแอ่นโอ้แฟนจ๋า
นวมสิบชั้นกันลมห่มกายา
มิเท่านวลของข้าขอขึ้นเตียง
รพีกาญจน์
