โอ้รักเอย

โอ้รักเอย
........

เมื่อหลายสิบปีก่อนย้อนอดีต
มีจารีตเรื่องรักไม่มักง่าย
ทั้งบุรุษสตรีมี “ยางอาย”
มิเทถ่ายรักทิ้งไร้ศีลธรรม

แสดงบทรักปิดอย่างมิดเม้น
มิร่านเล่นมูมมาม..น่าหยามย่ำ
ไม่ปรับเปลี่ยนเมียผัวกลัวบาปกรรม
มิลูบคลำเคล้าคลีที่สาธารณ์

รักคือรักรสมันเหมือนกันแหละ
ยามพะแพะพิงพักจักชื่นหวาน
ยามพลัดพรากจักหนาวทุกข์ร้าวราน
เป็นตำนานเนาเนียนไม่เปลี่ยนแปร

บัดเดี๋ยวนี้ไกลจากซากอดีต
มีจารีตรักประยุกต์สนุกแน่
ทั้งชายหญิงไม่เข็ดรักเท็จ,แท้
ประพฤติแผ่รักเร่อย่างเสรี

นักเรียนพกยาคุมกลัวอุ้มท้อง
ผู้ปกครองและครูแม้จู้จี้
คอยดูแลสอนสั่งอย่างผู้ดี
ก็ไม่มีผลงามได้ตามควร

โอ้รักเอย...เจ้าร้ายมักง่ายแล้ว
ไม่เป็นแก้วแวววามงามทุกส่วน
เป็นพลาสติกมัวมอมหมดทั้งมวล
เมื่อไรเล่าเจ้าจะหวนดีเหมือนเดิม

@ เต็ม อภินันท์
๕ พฤศจิกายน ๒๕๕๘ / ๑๘.๐๐ น.

* ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ต *

	ผู้เขียน	หัวข้อ: โอ้รักเอย (อ่าน 2239 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้