กลอนน้ำเน่า

กลอนน้ำเน่า
.............

ฝึกสมองตรองความร้อยคำกล่าว
เป็นเรื่องราวหลากหลายสายอักษร
รักและชังทั้งหมดในบทกลอน
คืออาภรณ์สำหรับประดับใจ

เป็นนักกลอนนอนเปล่าแสนเหงาจิต
มิวายคิดขีดเขียนเวียนปราศรัย
เลี่ยงพจน์ซ้ำจำเจเร่เรื่อยไป
ภาษาไทยตายอุบัติพัฒนา

กลอนรักโศกโชคร้ายฟายครวญคร่ำ
เป็นกลอนน้ำเน่าในไร่ภาษา
แต่รสถ้อยอร่อยใจได้ราคา
เฉกปลาร้ารสล้ำน้ำบูดู

กลอนธรรมะความหมายไม่ชัดแจ้ง
ส่วนมากแต่งกำกวมหละหลวมอยู่
เพราะไม่เข้าใจธรรมคำสอนครู
เขียนแบบรู้เล็กน้อยพลอยรำคาญ

ฝึกสมองกรองร้อยถ้อยคำไข
เป็นมาลัยลอยฟ้ามาสมาน
ไมตรีจิตมิตรผู้ยืนอยู่นาน
มิหอมหวานแต่รักมั่นภักดี

@ เต็ม อภินันท์
๒๕ เมษายน ๒๕๕๘ / ๑๙.๒๕ น.
* ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ต *

	ผู้เขียน	หัวข้อ: กลอนน้ำเน่า (อ่าน 3308 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้