ละเว้นความชั่ว กระทำความดี

ละเว้นความชั่ว กระทำความดี
................

มหาอำมาตย์แวะไปเยี่ยมอาจารย์เซ็น
เห็นท่านท่องธรรมบำเพ็ญบนกิ่งไม้
“อาจารย์ครับอยู่ตรงนั้นมันอันตราย
กิ่งไม้อาจฉีกหักได้...พาปวดร้าว”

อาจารย์เซ็นกล่าวขอบคุณมหาอำมาตย์
“กิ่งไม้ข้าแม้มันอาจดูว่าเปล่า
แต่ข้าก็เกษมใจไร้เรื่องราว
เทียบชีวิตท่านที่กล่าวนั่นผิดกัน”

“ตัวข้าเป็นถึงอำมาตย์ผู้ยิ่งใหญ่
ท่านว่ายังมีสิ่งใดไม่คาดฝัน”
อาจารย์บอก “อันตรายมีร้อยพัน
ภัยของผู้ครองเมืองนั้นอยู่รอบตัว

สารพัดทั้งชิงดีและชิงเด่น
คนสอพลอทุกเช้าเย็นมีถ้วนทั่ว
ล้วนมากมายกองกิเลสเหตุหมองมัว
เทียบกิ่งไม้ที่ท่านกลัว...นั้นห่างไกล...”

ท่านอำมาตย์จึงย้อนถามอาจารย์ว่า
“อะไรคือหลักธรรมมาที่ยิ่งใหญ่”
อาจารย์คิดอย่างรอบคอบแล้วตอบไป
“ละความชั่วทำดีไว้...นั่นแหละธรรม”
.
มหาอำมาตย์ได้ฟังก็หัวเราะก้อง
“ฟังคำเทศน์แล้วอยากร้องว่าน่าขำ
ละความชั่วทำความดีที่กล่าวคำ
แม้แต่เด็กตาดำดำก็กล่าวเป็น”

“คำคำนี้แม้ฟังดูง่ายแสนง่าย
เด็กแปดขวบยังพูดได้ไม่ยากเข็ญ
แต่ผู้ใหญ่วุฒิมากมีที่บำเพ็ญ
ปฏิบัติผ่าน...ล้วนยากเย็น...น้อยเหลือเกิน”

.............

ขอบคุณ
"รวมปรัชญานิพนธ์ บทกวี นิทานเซ็น"

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ละเว้นความชั่ว กระทำความดี (อ่าน 10423 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้