จะรอคอย

จะรอคอย
..........

รอยเล็บยังฝังเนื้อเมื่อเล็บข่วน
ใจยังหวนหาครั้งเมื่อยังสุข
มีน้องเรียงเคียงข้างปางน้องทุกข์
พี่คอยปลุกปลอบขวัญหมั่นคอยโลม

เคยยั่วเย้ายิ้มหัวหยอกยั่วเล่น
ถือน้องเช่นคู่ยากลากน้องโถม
เป็นพยานชมเชยเย้ยโพยม
คอยประโคมคำพลอดกอดประคอง

น้องฝังเล็บเหน็บเนื้อเพื่อฝังรัก
ไม่กลัวผลักผันแปรแต่กลัวหมอง
พี่ทำท่าเชยชิดผิดทำนอง
จำเป็นต้องข่วน,หยิกจิกเป็นรอย

พี่เจ็บเนื้อเพื่อรักผลักเจ็บทิ้ง
ยิ่งหยิกยิ่งยุ่งใหญ่ให้หยิกบ่อย
หาสำนวนมาพลอดออดสำออย
เฟ้นเอาถ้อยหวานหวานขานเอาใจ

โอ้.! อดีตยังเหลือเชื้ออนาถ
ร่มสวาทเคยชุ่มพุ่มไสว
กลับแห้งโหยซีดเผือดแห้งเหือดไป
เหลืออาลัยทวงถามความอาวรณ์

รอยเล็บยังฝังเนื้อเมื่อเล็บข่วน
แต่ร่างนวลเลือนร้างเป็นร่างหลอน
ช่างบังอาจลวงล่อหนอบังอร
จะคอยย้อนคืนคง.....จงคอยดู !

@ เต็ม อภินันท์
๒ สิงหาคม ๒๕๕๘ /๑๙.๔๘ น.
* ขอบคุณกูเกิลที่ช่วยค้นหาภาพให้ประกอบเรื่องเป็นวิทยาทาน *

	ผู้เขียน	หัวข้อ: จะรอคอย (อ่าน 2803 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้