พรหมลิขิตขีดเส้นเกณฑ์ชะตา
ให้ได้มาชิดใกล้นางในฝัน
นวลละอองผ่องผุดงามดุจจันทร์
อยากสัมพันธ์ปลูกสมัครรักบังอร
คิดจะเอ่ยเผยความแด่ทรามเชย
ความนิ่งเฉยยากเดาของเจ้าหล่อน
จึงไม่กล้าพาทีวจีวอน
กลัวเธอรอนบอกปัดตัดเยื่อใย
เพียงสบตาหาบ้างปูทางเดิน
ดูอายเขินเมินมาเอียงหน้าใส
พูดกระเซ้าเย้าแหย่แลกันไป
พิรี้ไรเอ่ยเอื้อนเหมือนเพื่อนเกลอ
ทุ่มใจรักภักดิ์ดีมิมีหน่าย
ทั้งเช้าสายบ่ายค่ำนำเสนอ
สู้อาสาพากลับรับส่งเธอ
สม่ำเสมอมิขาดหรือพลาดเลย
หวังประเด็นเห็นใจให้ประจักษ์
มอบความรักบังเกิดอย่างเปิดเผย
เสาะแสวงแหล่งชอบมอบดั่งเคย
ขอเพียงเอ่ยรีบสนองผ่องยุพา
ถ้าหากเธอตอบรับกับตัวพี่
คงยินดีเปี่ยมสุขไร้ทุกข์ขา
จะตบแต่งแจ้งข่าวชาวประชา
ร่วมกันมาเลี้ยงฉลองงานสองเรา
1p
