ปลง"อสุภกรรมฐาน"

ปลง"อสุภกรรมฐาน"
.........................

อนิจจังทั้งนั้นสังขารเอ๋ย
ที่หวังเชยชมชิดพิสมัย
เพราะจิตหยาบบาปคลุมหุ้มห่อไว้
จึงมองไม่เห็นธรรมะอนิจจัง

เห็นหนังเนื้อนวลใยแล้วใจห่าม
ทะยานตามตัณหาอย่างบ้าคลั่ง
มิคิดว่าสวยใสไม่จีรัง
ด้วยเนื้อหนังทั้งปวงย่อมร่วงโรย

อันร่างกายปฏิกูลกองเปื่อยเน่า
จะถือเอางามไว้อย่างไรโหวย
เมื่อราคะคลายสิ้นกลิ่นเหม็นโชย
ใจเหี่ยวโหยสิ้นห่ามเห็นความจริง

อนิจจังทั้งนั้นสังขารหนอ
เอี่ยมลออเพราะตัณหาราคะสิง
หลงกอดกากซากอสุภอุบแอบอิง
รู้แล้วยิ่งเจ็บใจโง่ไปนาน........

ฟังพระเทศน์ อย่างนี้เมื่อปีก่อน
จดคำสอนมาแจงอย่าง “แปลงสาร”
เพียรลดละปล่อยวางหวังนิพพาน
แต่นางมารป้วนเปี้ยนเวียนยวนยี

วางไม่ลงปลงไม่ตกโอ้อกเอ๋ย
ยังชมเชยซ้ำซากกอดซากผี
“นางตัณหาราคะอรดี”
เจ้าช่างมีมนตราคลุมฟ้าดิน

@ เต็ม อภินันท์
๔ สิงหาคม ๒๕๕๙ / ๑๘.๑๕ น.
* ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ต

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ปลง"อสุภกรรมฐาน" (อ่าน 4052 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้