"ภพสุดท้าย..... "

"ภพสุดท้าย..... "

กี่ชาติภพจบจางเราร้างจาก
กี่พลัดพรากดวงใจเฝ้าไขว่หา
ร่มดอกรักผุพังกี่ครั้งครา
กว่าได้มาครองคู่อยู่ใกล้กัน

บานดอกโศกพลิ้วไหวในค่ำนี้
ใต้เพ็ญสีเราพร้อมจะกล่อมขวัญ
โรยร่อนร่างพร่างพรายใต้แสงจันทร์
นับหมื่นพันดวงดาวที่เฝ้ามอง

คำสัญญาค่าไร้เมื่อใจแนบ
เราโอบแอบดวงจิตสนิทสนอง
รูปและนามกลมกลืนหยิบยื่นครอง
เพื่อเกี่ยวคล้องชะตามาติดตรึง

ผ่านกี่ครั้งพลั้งพลาดรักขาดช่วง
เหลือเพียงบ่วงอาทรว่ายวอนถึง
ฝันถึงภพสุดท้ายในคำนึง
คือเหตุซึ่งสองใจได้พบพาน

เมื่อไม่มีบุญทางมาวางร่วม
ก็ขอสวมสร้อยกรรมมานำสาร
ขอสร้างกรรมร่วมกันให้บันดาล
คล้องดวงมานสองเราอย่าเฝ้าคลาย

ขอร่วมกรรมกับเธอเสมอมั่น
ให้กรรมนั้นแทนสร้อยมาร้อยสาย
ผูกและพันเราสองจนชีพวาย
อย่าให้หายห่างร้างบนทางรัก

ขอเพียงอยู่ใต้ร่มของหล่มโลก
ลานอโศกแห่งนี้ที่ตระหนัก
สายแห่งกรรมนำพามาผ่อนพัก
เราสองจักมีกันนิรันดร

............... ปลาย อักษร

ขอบคุณผู้เป็นเจ้าของภาพสวย ๆ จากการค้นหาทาง Internet

	ผู้เขียน	หัวข้อ: "ภพสุดท้าย..... " (อ่าน 5409 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้