.....เหงาจัง.....

อยู่โดดเดี่่ยวเดียวดายยากคลายเหงา
ความซึมเศร้าถมทวีมิมีหาย
อยากมีหญิงอิงแอบเคียงแนบกาย
กอดสลายความหนาวทุกคราวนอน

เฝ้าเมียงมองลองหาสบตาทั่ว
แต่ก็กลัวผิดหวังเหมือนครั้งก่อน
จึงยอมทนหม่นใจไร้อาวรณ์
เฝ้าทอดถอนฤทัยหมองไหม้ตรม

แม้นผ้าห่มบ่มกายเพื่อคลายหนาว
ก็ยังร้าวรวดใจดั่งไข้ถม
อุ่นเพียงร่างต่างใจไหวระบม
สุดระทมเปล่าเปลี่ยวไร้เรี่ยวแรง

จะมีใครไหนบ้างเหมือนอย่างฉัน
ที่คิดฝันครองคู่เดินสู่แสง
สวยสุดสมชมพูรู้แสดง
วิวาห์แจ้งหมายมั่นก่อนวันจริง

คงชื่นสุขทุกข์ไร้จนไกลห่าง
ความหมองหมางหมดสิ้นหากยินหญิง
ออดฉอเลาะเสนาะเสียงสำเนียงติง
ยามโอบอิงอกนุ่มของพุ่มพวง

จะโลมเร้าเอาใจมิให้แหนง
จะปรุงแต่งลีลามุ่งหาสรวง
จะสนองรองรับประทับทรวง
ก้าวสู่ห้วงพิศวาสมิคลาดวัน

1p