.....ทางสายเปลี่ยว.....

คอแห้งผากอยากน้ำรสฉ่ำหวาน
เดินซมซานฝ่าแดดที่แผดเผา
ยากจะรอดตลอดไปด้วยไร้เงา
เมฆบรรเทาคุ้มแสงร้อนแรงลน

อ่อนระโหยโรยรินแกร่งสิ้นเหลือ
หยาดหยดเหงื่อเต็มกายท่วมข่ายขน
เที่ยวสอดส่ายสายตาหาแหล่งชล
ประทังพ้นกระหายรอดตายที

ทางสายเปลี่ยวเลี้ยววกจนตกจิต
มิคาดคิดทุรัศพลัดวิถี
หลงเคี้ยวคดบทจรยอกย้อนมี
จำเสี่ยงชีวีรอดหวังปลอดภัย

คงเป็นบุญหนุนนำทำตลอด
สายตาสอดส่องแจ้งเห็นแหล่งไหล
แอ่งน้ำลึกตรึกตรองเป็นของใคร
ดูกว้างใหญ่ดุจมหาชลาปวง

เข้าลองลิ้มชิมน้ำรสล้ำเลิศ
สุดเพลินเพลิดฉ่ำหวานดั่งตาลสรวง
ด้วยอดอยากปากแห้งความแล้งดวง
แต่ยังห่วงแอ่งบ่อใครหนอครอง

คงประจักษ์พักก่อนอยู่ตอนนี้
ยังเพื่อชีวีรอดตลอดผอง
หากมิรู้ผู้ใดไหนจับจอง
จำจักต้องยึดอิงพักพิงกาย


1p