- พิจารณ์ตนเถิด -

- พิจารณ์ตนเถิด -

ตื่นแต่เช้าใจดีมีเหตุผล
สำรวจตนตามธรรมสม่ำเสมอ
มีใครชอบใครชังบ้างไหมเออ
ไม่ตื่นเพ้ออ้อนวอนขอพรพรหม

เมื่อรู้ว่าใครชอบสอบตัวหน่อย
หาร่องรอยดีงามความเหมาะสม
เรามีดีตรงไหนให้เขาชม
ไม่มัวงมงายมนต์หลงตนเอง

ที่ถูกชังอย่างไรใคร่ครวญสิ
หาตำหนิไม่ดีที่ตรงเผง
เห็นผิดแท้แก้ไขไม่หวั่นเกรง
แล้วรีบเร่งล้างแผลไม่แก้ตัว

ไม่อวดรู้วู่วามรับความชอบ
คิดแค้นตอบผู้นินทาว่าเขาชั่ว
เพ่งโทษเขาอาฆาตกราดน่าหวาดกลัว
ไม่เห็นหัวอกเขาอกเราเลย

ดีแต่ตัวชั่วดื่นคนอื่นหมด
ไล่เพื่อนหดหายหน้าพาเชือนเฉย
มิตรไมตรีแท้หลอกลวงงอกเงย
สนุกเคยเริงรับกลับซบเซา

พิจารณ์ตนบนเขตฐานเหตุผล
มิมองตนมีค่าเลิศกว่าเขา
ทุกคนคือคนที่มีเหมือนเรา
สิทธิเท่าเทียมกันทุกชั้นชน

เต็ม อภินันท์
อาศรม ลายสือไท สุโขทัย
๓ พฤษภาคม ๒๕๖๐
+ ขอบคุณเจ้าของภาพในเน็ต

	ผู้เขียน	หัวข้อ: - พิจารณ์ตนเถิด - (อ่าน 3555 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้