โดยอันเตเทวาฟากฟ้าสรวง
มอบแด่ปวงประชาถ้วนหน้าหรือ
ส่ำสัตว์เพื่อพืชผักตระหนักคือ
รักร่วมมือกินใช้ได้ด้วยกัน
จากเบื้องบนหล่นลงตรงหล้าล่าง
ไหลเป็นทางเทือกเขาแนวเนาสัน
เลาะธารล่องช่องแคบแถบผาชัน
สู่ขอบคันหลุมกว้างอ่างลึกเติม
ตกนานเนินเกินดินซับรินร่วน
เจิ่งนองจวนพนังขังเพียบเพิ่ม
ปริ่มเหมืองฝายสายน้ำลำดั้งเดิม
ซึมผ่านเสริมโพรงใหญ่ใต้หินทราย
หน้าไหนมีน้ำมากหลากท่วมท้น
หน้าไหนฝนมีน้อยน้ำพลอยหาย
หน้าไหนน้ำเพียงพอเครียดก็คลาย
โชคไม่ร้ายเลี้ยงต้นผลงอกเงย
กลายเป็นทุนหมุนเวียนได้เรียนรู้
กลายเป็นครูจดจำนำเฉลย
อดยากเย็นเป็นอิ่มยิ้มเสบย
เหลือชดเชยชีวิตนิดยังดี
อ้าวอันเตเทให้มิใช่หรือ
ไยยื่นมือแบะท่าคิดภาษี
คืนความสุขทุกคนคอยปรานี
กลับย่ำยีผู้คนไม่พ้นตาย
รพีกาญจน์
