|
ฟ้ารุงรัง
|
Permalink: เมา(เมรัย)กลอน
เคยจำคำสอน กาลก่อนหนหลัง
ท่องย้ำนำฟัง ครูสั่งฝังใจ
ทั้งให้ข้อคิด ให้ศิษย์ฝึกไว้
อนาคตไกล มีไว้วิชา
เด็กเอ๋ยเด็กน้อย
ความรู้เรายังด้อยเร่งศึกษา
เมื่อเติบใหญ่เราจะได้มีวิชา
เป็นเครื่องหาเลี้ยงชีพสำหรับตน
ได้ประโยชน์หลายสถานเพราะการเรียน
จงพากเพียรไปเถิดจะเกิดผล
ถึงลำบากตรากตรำก็จำทน
เกิดเป็นคนควรหมั่นขยันเอย
บทท่องกรองร้อยดอกสร้อยสอน
ขึ้นใจในกลอนซ่อนเฉลย
ฝึกฝนทนนะอย่าละเลย
ผลลัพธ์นับเผยในบั้นปลาย
อดทนนะต่อสู้ การเรียน บ่คลาย
ใจใส่แลฝึกเขียน หมั่นคว้า
ยอมรับสิ่งติเตียน ฟังเพื่อ ปรับปรุง
พอผ่านนานวันกล้า เยี่ยงแม้น กวี
กานท์กลอนสะท้อนมาน จึ่งขับขานผ่านวจี
ด้วยกอปรชอบพึงมี จิตคิดถ้อยร้อยคำกรอง
ครันครบประสบการณ์ ชินชำนาญอ่านทำนอง
คิดไซร้ดั่งใจปอง ประพันธ์ได้ในบันดล
ก็เคยผ่านกานท์กลอนหละอ่อนน้อย
เชิงยังด้อยถ้อยขับยังสับสน
กาลหมุนเปลียนเวียนหัดชัดกมล
เคี่ยวฝึกฝนจนพอจะต่อกลอน
ฟ้ารุงรัง
รายนามผู้เยี่ยมชม : รพีกาญจน์, Black Sword, ฟองเมฆ, กร กรวิชญ์, เอกราช, เนื้อนาง นิชานาถ, ปลายฝน คนงาม, ลิตเติลเกิร์ล, เยื้อง เรียบยาก, ลมหนาว ในสายหมอก, น้ำหนาว, ก้าง ปลาทู, ชลนา ทิชากร, เส้นชีวิต ดำเนินไป, เนิน จำราย, มนตรี ประทุม
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
ค่าของคน อยู่ที่ผลของงาน ....
|
|
|
|
ฟ้ารุงรัง
|
Permalink: Re: เมา(เมรัย)กลอน
บรรยากาศเป็นใจใคร่อยากดื่ม
เพื่อให้ลืมทุกข์โศกโลกความเหงา
ใครที่ว่างห่างหัวใจใคร่อยากเมา
ข้ามีเหล้าหนึ่งไหไว้เชิญชวน
มาร่วมก๊งวงนี้มีแต่เพื่อน
นานหลายเดือนเลือนมาพานึกหวน
คอสุราพาทีเห็นเป็นขบวน
มีเป็นก๊วนป่วนรสพจนา
เตรียมกับแกล้มแหนมยำนำมาเสิร์ฟ
เป็นออเดิร์ฟเปิบแอบแซบจริงหนา
ทั้งผัดเผ็ดขี้เมาเคล้าเครื่องยา
ต้มหัวปลาพริกขี้หนูของคู่กัน
ต้มทะเลน้ำพริกเผาเอาเผ็ดจี๊ด
ยกตามติดผัดฉ่าว่าแสบสันต์
นั่งลงยกกระดกซดรสน้ำจัณฑ์
สานสัมพันธ์ฉันท์มิตรสนิทคอ
ฟ้ารุงรัง
รายนามผู้เยี่ยมชม : Black Sword, รพีกาญจน์, YUMTOK, ฟองเมฆ, กร กรวิชญ์, เอกราช, เนื้อนาง นิชานาถ, ปลายฝน คนงาม, ลิตเติลเกิร์ล, เยื้อง เรียบยาก, ลมหนาว ในสายหมอก, น้ำหนาว, ก้าง ปลาทู, ชลนา ทิชากร, เส้นชีวิต ดำเนินไป, เนิน จำราย, มนตรี ประทุม
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
ค่าของคน อยู่ที่ผลของงาน .... |
|
|
|
YUMTOK
|
Permalink: Re: เมา(เมรัย)กลอน
บรรยากาศเป็นใจใคร่อยากดื่ม
เพื่อให้ลืมทุกข์โศกโลกความเหงา
ใครที่ว่างห่างหัวใจใคร่อยากเมา
ข้ามีเหล้าหนึ่งไหไว้เชิญชวน
มาร่วมก๊งวงนี้มีแต่เพื่อน
นานหลายเดือนเลือนมาพานึกหวน
คอสุราพาทีเห็นเป็นขบวน
มีเป็นก๊วนป่วนรสพจนา
เตรียมกับแกล้มแหนมยำนำมาเสิร์ฟ
เป็นออเดิร์ฟเปิบแอบแซบจริงหนา
ทั้งผัดเผ็ดขี้เมาเคล้าเครื่องยา
ต้มหัวปลาพริกขี้หนูของคู่กัน
ต้มทะเลน้ำพริกเผาเอาเผ็ดจี๊ด
ยกตามติดผัดฉ่าว่าแสบสันต์
นั่งลงยกกระดกซดรสน้ำจัณฑ์
สานสัมพันธ์ฉันท์มิตรสนิทคอ
ฟ้ารุงรัง
กลิ่นเมรัยลอยลมมาให้ลิ้ม
เดินกรุ้มกริ่มย่างกรายมาหมายขอ
ได้สักก๊งสองก๊งคงจะพอ
จึงร่ายกลอนเพื่อรอรับสุรา
รายนามผู้เยี่ยมชม : Black Sword, รพีกาญจน์, ฟองเมฆ, ฟ้ารุงรัง, กร กรวิชญ์, เอกราช, เนื้อนาง นิชานาถ, ปลายฝน คนงาม, ลิตเติลเกิร์ล, เยื้อง เรียบยาก, ลมหนาว ในสายหมอก, น้ำหนาว, ก้าง ปลาทู, ชลนา ทิชากร, เส้นชีวิต ดำเนินไป, เนิน จำราย, มนตรี ประทุม
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
Black Sword
ผู้บริหารเว็บ
จำนวนผู้เยี่ยมชม: 65535
 ออฟไลน์ID Number: 88
จำนวนกระทู้: 10400
เมื่อ มยุรธุชกางปีกฟ้อน... มวลอักษรก็ร่อนรำ
|
Permalink: Re: เมา(เมรัย)กลอน
สักอึกน้ำอำพันอันฉ่ำชื่น
ในค่ำคืนหนักเข็ญเป็นหนักหนา
ลิ้มเมรัยเลิศรสหมดทุกข์ล้า
ชุบชีวาแย้มยิ้มปลื้มปริ่มใจ
ตักกับแกล้มกลืนรสก็รสล้ำ
ขับลำนำร่ายกลอนอันอ่อนไหว
กับมวลมิตรชิดชื่นมิอื่นไกล
บอกเล่าความเป็นไปได้แบ่งปัน
ให้โคมทองมิตรภาพโชนฉาบฉาย
ใต้ดวงดาวพราวพรายเพริศฉายฉัน
ให้โคมทองส่องแสงกลบแรงจันทร์
เพิ่มสัมพันธ์ไมตรีให้คลี่ฟ้อน
เพลงบ้านไพรไหลล่องทำนองเร้า
หนุ่มคอเหล้าลีลามารายร่อน
ค่ำคืนนี้ยาวไกลไม่หลับนอน
สาวแอบค้อนนิดหน่อย.. ชม้อยมอง ฯ
:
.
- Black Sword -
(หมู มยุรธุชบูรพา) |
รายนามผู้เยี่ยมชม : รพีกาญจน์, ฟองเมฆ, ฟ้ารุงรัง, กร กรวิชญ์, เอกราช, เนื้อนาง นิชานาถ, ปลายฝน คนงาม, ลิตเติลเกิร์ล, เยื้อง เรียบยาก, ลมหนาว ในสายหมอก, น้ำหนาว, ก้าง ปลาทู, ชลนา ทิชากร, เส้นชีวิต ดำเนินไป, เนิน จำราย, มนตรี ประทุม, กุพชกะ
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
ฟ้ารุงรัง
|
Permalink: Re: เมา(เมรัย)กลอน
มิตรสหายรายล้อมกันพร้อมหน้า
รินสุราพาใจให้สุขสันต์
จอกหนึ่งซดรสหวานซ่านลิ้นพลัน
จอกสองนั้นพรรณนาถ้อยพาที
จอกสามเพิ่มเติมต่อจ้อเจื้อยแจ้ว
จอกสี่รดหมดแก้วแล้วสุขี
จอกห้านั้นสัมพันธ์จิตมิตรไมตรี
จอกหกมีอาการพาลโซเซ
จอกเจ็ดเข้าเอ้าหลับคอพับอ่อน
เพื่อนอุ้มช้อนก่อนเอียงกระเท่เร่
ประคององค์ลงนอนคอนหาบเปล
ด้วยฤทธิ์เมรัยเหล้าเหมือนเมากลอน
ฟ้ารุงรัง
รายนามผู้เยี่ยมชม : กร กรวิชญ์, เอกราช, เนื้อนาง นิชานาถ, ปลายฝน คนงาม, ลิตเติลเกิร์ล, เยื้อง เรียบยาก, ลมหนาว ในสายหมอก, น้ำหนาว, รพีกาญจน์, ก้าง ปลาทู, Black Sword, ชลนา ทิชากร, ฟองเมฆ, เส้นชีวิต ดำเนินไป, เนิน จำราย, มนตรี ประทุม, กุพชกะ
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
ค่าของคน อยู่ที่ผลของงาน .... |
|
|
|
ปลายฝน คนงาม
|
Permalink: Re: เมา(เมรัย)กลอน
เห็นทำเมาคอพับขยับหนี
เป็นแบบนี้กี่คราจงช้าก่อน
กินกันเกลื่อนขวดแก้วแล้วกลับนอน
ทำคออ่อนหลังแอ่นเห็นประจำ
แล้วเรื่องค่าเงินจ่ายใครคนจ่าย
ตะวันสายไม่เว้นถึงเย็นค่ำ
รวมทั้งหมดแกงขมปลาต้มยำ
จ่ายขั้นต่ำแปดร้อยแล้วค่อยไป
ทั้งหมดนี้งดเชื่อเบื่อทวงถาม
ขี้เกียจตามถึงบ้านคนบ้านใกล้
จ่ายมาก่อนท่านชายจ่ายเร็วไว
แล้วค่อยเมาต่อได้ไม่ว่ากัน
โอ่งทอง คนงาม
รายนามผู้เยี่ยมชม : ลิตเติลเกิร์ล, เยื้อง เรียบยาก, ลมหนาว ในสายหมอก, กร กรวิชญ์, น้ำหนาว, รพีกาญจน์, ก้าง ปลาทู, Black Sword, ชลนา ทิชากร, ฟ้ารุงรัง, ฟองเมฆ, เอกราช, เส้นชีวิต ดำเนินไป, เนิน จำราย, มนตรี ประทุม, กุพชกะ
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
Black Sword
ผู้บริหารเว็บ
จำนวนผู้เยี่ยมชม: 65535
ออฟไลน์ID Number: 88
จำนวนกระทู้: 10400
เมื่อ มยุรธุชกางปีกฟ้อน... มวลอักษรก็ร่อนรำ
|
Permalink: Re: เมา(เมรัย)กลอน
แอบย่องย่องย่างย้ายด้านซ้ายสุด
ก้มหน้างุดใต้แคร่มิแลหัน
หลบสายตาโอ่งทองสุดผ่องพรรณ
เรื่องเงินนั้นพูดยากลำบากจริง
รอเจ้าภาพตื่นฟื้นคืนมาก่อน
โอ่งค่อยย้อนกลับมานะแม่หญิง
หมูมีแค่เศษตังค์ดังกรุ๊งกริ๊ง
กระเป๋าขาดรุ่งริ่งเรื่องจริงแท้
ว่าแต่มีสักร้อยสองร้อยไหม
ขอยืมใช้สักนิดคิดเผื่อแผ่
เป็นค่ารถกลับไปใช่งอแง
ขืนเดินกลับคงแย่.. เพราะซวนเซ ฯ
:
- Black Sword -
(หมู มยุรธุชบูรพา) |
รายนามผู้เยี่ยมชม : ฟ้ารุงรัง, ฟองเมฆ, กร กรวิชญ์, เอกราช, เส้นชีวิต ดำเนินไป, ลิตเติลเกิร์ล, น้ำหนาว, ปลายฝน คนงาม, ชลนา ทิชากร, เนิน จำราย, รพีกาญจน์, ลมหนาว ในสายหมอก, ก้าง ปลาทู, มนตรี ประทุม, กุพชกะ
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
ฟ้ารุงรัง
|
Permalink: Re: เมา(เมรัย)กลอน
เอานิดนึงถึงใครด่าว่าไม่สน
เพราะเป็นคนเมามันส์สุขหรรษา
วันนี้ต่อขอถองเหล้าดองยา
ร่ำสุราถ้าโปรดโลดมากัน
เคาะถ้วยชามตามจังหวะนะคึกคัก
จะสูงศักดิ์ต่ำต้อยด้อยชนชั้น
จะพบสุขทุกข์หายมลายพลัน
ดื่มสร้างสรรค์นิดหนึ่งจึงครื้นเครง
อย่าเมามากหากชงล้นชนติดต่อ
เอาแค่พอเดี๋ยวหาว่าอวดเก่ง
อย่าวางตนคนอย่างฉันนั้นนักเลง
เที่ยวอวดเบ่งดวลเหล้าเขาร่ำไป
แค่สักนิดคิดอยู่รู้สติ
คำเตียนติไม่เอาเรายังไหว
คอยเถียงค้านด้านดื้อยื้อยุดไว้
รู้บ้างไหมไงนั่นที่ทั่นเมา
:046
ฟ้ารุงรัง
รายนามผู้เยี่ยมชม : ลมหนาว ในสายหมอก, ฟองเมฆ, น้ำหนาว, ลิตเติลเกิร์ล, ชลนา ทิชากร, รพีกาญจน์, Black Sword, กร กรวิชญ์, เอกราช, ลินดา, ปลายฝน คนงาม, ก้าง ปลาทู, มนตรี ประทุม, กุพชกะ, เส้นชีวิต ดำเนินไป
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
ค่าของคน อยู่ที่ผลของงาน .... |
|
|
|
ฟ้ารุงรัง
|
Permalink: Re: เมา(เมรัย)กลอน
ถึงมึนเมาเราใจไม่ทุกร้อน
เที่ยวไหวคลอนร่อนไหวให้กะเกะ
ดื่มรู้ตัวชัวร์จ้าอย่าเละเทะ
เดินตรงเป๊ะไม่งูเลื้อยหรือเฉื่อยชา
อุทาหรณ์ของคนชนรุ่นเก่า
คือขี้เหล้างานการไม่พานหา
ทุกวี่วันยันเย็นเป็นสุรา
ไม่นำพาสิ่งใดเทียบเปรียบน้ำจัณฑ์
ก่อนเคยเป็นเช่นชาวนากายาแกร่ง
ลงเรี่ยวแรงแข่งฝนฟ้าข้าไม่หวั่น
ก้มหน้าสู้กู่ร้องก้องจำนรรจ์
ว่าสักวันพลันลืมตาอ้าปากกิน
ด้วยรู้น้อยด้อยปัญญามาต่อต้าน
นาที่หว่านพาลล่มจมหนี้สิน
หมดสิ้นแล้วแก้วใจไห้หลั่งริน
ต้องโบยบินสู่บางกอกชอกช้ำตรม
เป็นจับกังยังแบกหามยามแก่เฒ่า
พึ่งน้ำเมาลบเศร้าโศกโลกขื่นขม
จบชีวิตขีดเส้นขาดวาดระทม
ปลงชีพจมเมรัยใต้สะพาน
(ขอบคุณ.ยืมมาจากเพลง ลุงขี้เมา ของคาราบาวครับ)
ฟ้ารุงรัง
รายนามผู้เยี่ยมชม : ฟองเมฆ, น้ำหนาว, ลิตเติลเกิร์ล, ชลนา ทิชากร, รพีกาญจน์, Black Sword, กร กรวิชญ์, เอกราช, ลมหนาว ในสายหมอก, ลินดา, ปลายฝน คนงาม, ก้าง ปลาทู, มนตรี ประทุม, กุพชกะ, เส้นชีวิต ดำเนินไป
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
ค่าของคน อยู่ที่ผลของงาน .... |
|
|
|
ฟ้ารุงรัง
|
Permalink: Re: เมา(เมรัย)กลอน
ยามแดดร่มลมพัดแวะซัดเหล้า
ร้านที่เราเมาประจำน้ำใสๆ
สุราต้มกลมกล่อมดื่มย้อมใจ
ซดเข้าไปไหลลื่นกลืนลงคอ
สั่งรินเพิ่มเติมมาอย่าช้าน้อง
มะม่วงดองของคู่ชู้กันหนอ
เคี้ยวกรุบกรับหลับตาจี๊ดซี๊ดปากคอ
ไม่รีรอพอเปรี้ยวสิ้นรินดื่มตาม
รีบสั่งน้องพร่องแล้วอีกแก้วหนึ่ง
ตาเริ่มซึ้งตึงเมาเราแก้วสาม
จับกระดกยกดื่มเพิ่มเริ่มลุกลาม
จะให้งามตามแก้วสี่ยิ่งดีเอย
พอแก้วห้ามาหกโงกเงนแล้ว
จำต้องแจวแก้วจ๋าลาแล้วเหวย
ขอกลับก่อนนอนพับหลับเสบย
เหมือนเช่นเคยพรุ่งนี้เย็นเป็นเจอกัน
ฟ้ารุงรัง
รายนามผู้เยี่ยมชม : น้ำหนาว, มนตรี ประทุม, Black Sword, กร กรวิชญ์, ฟองเมฆ, ลมหนาว ในสายหมอก, กุพชกะ, ก้าง ปลาทู, เส้นชีวิต ดำเนินไป, ปลายฝน คนงาม, รพีกาญจน์, ลิตเติลเกิร์ล
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
ค่าของคน อยู่ที่ผลของงาน .... |
|
|
|
มนตรี ประทุม
|
Permalink: Re: เมา(เมรัย)กลอน
เดินกลับบ้านตั้งนานคลานไม่ถึง
เหล้ามันซึ้งน้ำตามาเป็นขัน
กินมากไปอาจเพลินเดินยักยัน
ทุกวี่วันต้องดื่มให้ชื่นใจ
มุ่งเดินหน้าก้าวสองต้องถอยสี่
เดินทั้งปีจะรู้ว่าอยู่ไหน
ก้าวเดินหน้ามันกลับถอยลอยจนไกล
ร้องเรียกใครมาช่วยจะอวยพร
คนมาช่วยบอกตาน่าเมาแล้ว
อีกซักแก้วดื่มได้ให้เป็นสอง
ยังเดินได้อย่ามาพาประคอง
ตกท่องร่องนอนหงายสบายเลย
|
มนตรี ประทุม
๒๙ เม.ย.๖๑
รายนามผู้เยี่ยมชม : กร กรวิชญ์, เฒ่าธุลี, ฟองเมฆ, ลมหนาว ในสายหมอก, ก้าง ปลาทู, ฟ้ารุงรัง, เส้นชีวิต ดำเนินไป, ปลายฝน คนงาม, น้ำหนาว, รพีกาญจน์, ลิตเติลเกิร์ล
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
