ยืนเคียงไหล่ใต้จันทร์ตะวันแจ้ง
สนธิแรงร่วมผนึกหาญฮึกเหิม
งานแรกวางร่างก่อเชื่อมต่อเติม
เสร็จสมเพิ่มพลิกแพลงตกแต่งควร
ท่ามกลางแล้งร้อนแดดเปลวแผดเผา
ไร้ร่มเทาเงาเมฆบังเสกหวน
ต้องลมจัดพัดหมุนซุนเซซวน
เศษปลิวป่วนด่วนดำคล้ำฝนลง
คางขบสั่นพันหน้าฝ่าปุยหมอก
เช้าตรู่ออกอุ่นรมขนมส่ง
ลืมไข้เหน็บเจ็บปวดคลึงนวดองค์
เม็ดกลืนผงชงเย็นจิบเป็นยา
มิยอมเฉื่อยเมื่อยข้อท้อสลัก
มิยอมพักหนักเครียดเหยียดแข้งขา
มิยอมเว้นวันเดือนเลื่อนสัปดาห์
มิยอมท่าปาเปรี้ยงเสี่ยงโชครวย
ก้มเงยงุดรุดร่างสร้างมานะ
จิปาถะจะเจอสิ้นเก้อขวย
รับจ้างเขาเช้าค่ำเอื้ออำนวย
สองเราช่วยด้วยกันสร้างสรรค์งาน
นั่งพับเพียบเรียบพื้นแผ่นยื่นกว้าง
หนุนตักนางพลางเคลิ้มเพลงเริ่มหวาน
ว่าความรักจักหอมย้อมชื่นบาน
ตลอดกาลสานจิตคิดซื่อตรง
รพีกาญจน์
