๐ สดับดาว ๐(อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑)

สดับดาวดื่นฟ้า ฟังลม
สวดส่งสวัสดิ์ชม แช่มช้อย
พิศะพร่างโพยม ยอยิ่ง ฟ้าเอย
เดือนปลั่งดาวรวงร้อย เลื่องชั้นอัปสร ๚

ร่มร่มฤทัยเทอญ ธุระเกินก็วางก่อน
ค่ำค่ำทิฆัมพร ภวะจรจะดูดาว

ลุกลุกมิรอรี สดุดีนภาพราว
นั่นนั่นมหันต์หาว สหสรวงสวรรค์ศิลป์

ดึกดึกจะโดยดล ภวะจนกระจ่างจินต์
ลึกลึกก็รวยริน ระบุรื่นฤดีดวง

นอนนอนสะท้อนถึง นภซึ่งพิสัยสรวง
ร่ำร่ำระบำบวง บุระเลื่อง ณ เบื้องบน

ฝันฝันถลันเลิศ ดละเกิดประกอบกล
ใดใดพิสัยผล ก็กมลมนุสสา

เช้าเช้าสุรีย์สรรค์ นภนั้นคละเมฆา
ร้อนร้อนจะวอนว่า สุขะมามโนมัย ๚

ธรรมดา

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ๐ สดับดาว ๐(อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑) (อ่าน 10709 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้