เถิดรู้ร่างอย่างไรเชื่อไม่สน
ยกเหตุผลผิดชอบประกอบกับ
พ่นกระจายร่ายเวทวิเศษทับ
ปิดซองพับซับใจส่งให้เธอ
มีทางเดียวเท่านั้นทวนเดิมหลัง
ลองสักครั้งหวังพร่ำนำเสนอ
ปราศสีสันบรรเจิดป้ายเลิศเลอ
ขาดภาพเปรอปนปิดพิสดาร
เวียนซ้ำซากลากถ้อยร้อยละช่วง
ไร้บาศบ่วงห้วงหวามแห่งความหวาน
มิเฉลาเก่ากรุคำบุราณ
ตกตรวจทานผ่านทวนผิดผวนชิง
หากลมกลืนลื่นไหลใช้เสียงสั้น
เสียงยาวคั่นขึ้นคบหลบลงดิ่ง
สัมผัสเห็นเป็นตายน่าอายจริง
ลบฆ่าทิ้งทุกวรรคประจักษ์รอย
ถูกตำหนิติต้องเข้าห้องลับ
เต้นตุบตับขับใจสั่นไหวบ่อย
วิงวอนพระนะโมโผล่คุ้มคอย
รับโทษน้อยหลังแหวนแทนเอ็นดู
เชื่อเถิดร่างอย่างไรเธอไม่สน
ก็ฉันคนก้นดูกจมูกบู้
จากบ้านนอกขอกนามักปลาทู
เจริญสู่สูงวัยใช่ชรา
รพีกาญจน์
