ยุคโบราณ บ้านป่า ล้าสมัย
ชีพบรรลัย หามฝัง มิตั้งเผา
มีดสับไผ่ ไม้ฟาก ลากร่างเอา
ล้มมื้อเช้า ดินกลบ ศพเที่ยงวัน
ยิ่งห่าดง ลงที พิษฝีดาษ
นอนเกลื่อนกลาด สมเพช ทั่วเขตขัณฑ์
ลืมค่ำคืน ตื่นตระหนก ยกย้ายพลัน
ทิ้งที่มั่น ละแดน จากแคว้นไกล
หรือที่ลื่น พื้นดาน ธารน้ำกั้น
ขนาบชัน ดอยสูง ยางยูงใหญ่
ข้าศึกถึง ทุ่งกว้าง ระหว่างไพร
โจมรุกไล่ ฆ่าเข่น ตายเป็นเบือ
ร่างด่าวดิ้น วิญญาณ์ ยังคาที่
ภูตสัมภเวสี ผีล่องเหนือ
ไร้ทานสังฆ์ บังสุกุล แผ่จุนเจือ
จวบเราเมื่อ สร้างปลูก ถูกรบกวน
ตึกสถาน บ้านหับ ทับหลุมซาก
เนินไถถาก ราบเรียบ เทียบนาสวน
ก่อวัดวา อาราม โรงเรียน จวน
เหตุชนวน เจ็บไข้ ไม่สบาย
ผีคือคน ป่นไป ไร้รูปขันธ์
หากสื่อกัน เจรจา ว่ามุ่งหมาย
ไหว้วอนขอ ยอเกล้า แปลงเจ้านาย
สิ่งเลวร้าย กลายเย็น กลับเป็นดี
:a013:
รพีกาญจน์
