กลอนก่อนเคยเอ่ยคำพร่ำว่ารัก
ช้ำฉ่ำนักภักดิ์เจ้าเหงาเพียงหลง
พิษผิดหวังฝังใจมิใคร่ปลง
ยังหยั่งลงคงอยู่อดสูใจ
หลักรักหน่ายคลายคลอนกร่อนกลืนจิต
แรงแหล่งคิดตราตรึงคะนึงไหว
พานผ่านมาพาเห็นเช่นเปลวไฟ
หลอมล้อมไหม้ถ่านเถ้าเผาทำลาย
โอ้โอ๋รักชักนำช้ำดวงจิต
ใครใคร่คิดติดหล่มจมลับหาย
ลงหลงรูปจูบจางเพียงร่างกาย
มนหม่นท้ายตายตรมระทมทน
Orion264(มือขวา)
๒๔ เมษยน ๒๕๕๖
