♡♡.เดียวดาย.♡♡
♡
ขวัญภิรมย์เคยอยู่คู่คลอเคล้า
เป็นดังเงาตามติดชิดไม่ห่าง
ชี้ชมเดือนหลังอิงพิงลอมฟาง
จันทร์กระจ่างส่องฟ้ายามราตรี
♡
ทุ่มเทให้ทั้งชีวิตคิดอยากได้
ไม่เคยหน่ายระอาหันหน้าหนี
ถึงไม่สวยงดงามตามที่มี
ก็เท่าที่ทำได้ไม่เกี่ยงงอน
♡
ค่ำคืนนี้เปลี่ยนไปไม่เห็นหน้า
ปารถนาของเธอเผลอใจอ่อน
พบคนใหม่ดีกว่ามาตัดรอน
ทิ้งถิ่นคอนโผผินบินจากไป
♡
เหน็บหนาวมาเนิ่นนานผ่านหลายฝน
รอหน้ามนต์ขวัญภิรมย์ตรมหมองไหม้
อีกกี่ฝนกี่หนาวร้าวทรวงใน
จันทร์อำไพรใกล้ดับลาลับดวง
♡
แม้เดือนดับลับลาฟ้ากว้างใหญ่
ดาวไสวงามผ่องส่องแดนสรวง
เธอทิ้งคอนลืมเคียวเกี่ยวเก็บรวง
เม็ดข้าวร่วงรวงเฉาเฝ้าพื้นนา
♡
ขวัญภิรมย์คนดีอยู่ที่ไหน
รู้หรือไม่ฉันเหงาเฝ้าห่วงหา
ไม่เคยหลับสนิทยามนิทรา
เหมือนมนตราดลใจลืมไม่ลง
♡
เฒ่าธุลี
