- นิทานอึ่งอ่าง -
โคลง ๔
ฝนพรำใจพร่ำเพ้อ รำพัน
คราก่อนเคยเคียงกัน อยู่เหย้า
ฝนตกต่อคืนวัน อากาศ เย็นเฮย
เสียงอึ่งกบเขียดเคล้า สอดคล้องชวนฟัง
ครั้งนั้นตักมอบน้อง หนุนนอน
พลางเล่านิทานสอน โลภร้าย
ยกอึ่งอุทาหรณ์ "วา..กว่า" ร้องนอ
ยามนี้ห่างห่อนคล้าย เมื่อครั้งเคียงสมร
ยานี ๑๑
อึ่งอ่างต่างแย่งที่ น้องกับพี่ขึ้งขอดข้อน
น้องว่าอย่ามาวอน ก่อนพี่โกงไม่เกรงใจ
พี่ว่าเกินวาเดียว น้องฉุนเฉียวโต้ตอบไป
กว่าวากว้างยาวไกล ไร่กว่าซ้ำทำลืมเลือน
อึ่งร้องโต้ตอบกัน เสียงดังลั่นสะท้านสะเทือน
"วา..กว่า"อึ่งอ้างเอื้อน เหมือนคนโลภโอบกอดดิน...
เต็ม อภินันท์
๑ กันยายน ๒๕๕๗ / ๒๑.๑๗ น.
ขอขอบคุณเจ้าของภาพในเน็ต |
@ นิทานเรื่องอึ่งอ่าง
ครอบครัวชาวนาในตำบลหนึ่ง มีลูก ๒ คน เป็นชายล้วน
เมื่อลูกทั้งสองโตจนมีครอบครัวแล้ว
บิดามารดาก็เสียชีวิต ทิ้งที่นาไว้ ๗๐ ไร่
ลูกคนโตถือสิทธิ์จัดการมรดก แบ่งที่ดินกัน
โดยตนเองเอาไว้ ๔๐ ไ ร่ ให้น้องชาย ๓๐ ไร่
น้องชายไม่พอใจ ขอส่วนแบ่งคนละครึ่ง แต่พี่ไม่ยอมให้
ทั้งสองทะเลาะกันจนถึงขั้นประกาศว่า ตายแล้วจะไม่เผาผีกัน
อยู่มาพี่ชายตายก่อน น้องชายไม่ยอมไปร่วมงานศพแม้แต่วันเดียว
จนถึงวันเผาศพ ขณะที่ประชุมเพลิงเผาศพบนเชิงตะกอนนั้น
น้องชายเอาดินใส่ปุ้งกี๋แบกเดินไปจากบ้าน
ครั้นไปถึงเชิงตะกอน เขาประกาศให้ทุกคนได้ยินว่า
พี่ชายโกงที่ดินเขา
จบคำประกาศเขาก็ทุ่มปุ้งกี๋ที่ใส่ดินมานั้น ลงบนเชิงตะกอน
พร้อมตะโกนด้วยเสียงอันดัง
" เอ้า ! ไอ้ฉิบหาย อยากได้นัก มึงเอาไปให้พอ.."
ท่ามกลางความตกตะลึงของคนในที่นั้น
พี่ชายตายแล้วไปเกิดเป็นอึ่งเฝ้าอยู่ในที่นาของตนเอง
ต่อมาน้องชายตายลง แล้วก็ไปเกิดเป็นอึ่งอยู่ในที่นาของตนเองเช่นกัน
ทุกครั้งที่ฝนตก อึ่งสองพี่น้องก็ออกมายืนประจันหน้าโต้เถียง
น้องกล่าวหาว่า พี่โกงที่ดิน
พี่ชายยอมรับว่าโกงจริง แต่เอาไปวาเดียว
น้องก็เถียงว่าไม่จริง แกเอาไปกว่าหนึ่งวา
จึงเกิดการโต้เถียงลั่น ๆ ว่า
"วาาาา....."
"กว่าาาา......"
"วาาา... กว่าาา ๆๆๆๆๆๆ"
โดยไม่ยอมไปผุดไปเกิดเลย .......
