ใจยังหวังครั้งนี้กับโลกกว้าง
ใจยังว่างรอรับทุกแห่งหน
ใจยังดีที่มีเป็นตัวตน
ใจกังวลกลัวโลกแตกเร็วไป
จักวาฬที่อยู่เรียกว่าโลก
ปนทุกข์โศกคละเคล้ามากน้อยใหญ่
แต่ยังว่าโลกเราต้องเปลี่ยนไป
เพราะอะไรรู้ไหมตัวเราเอง
จะกี่ฝนกี่หนาวหรือร้อนรุ้ม
เป็นเพราะกลุ้มที่ใจไปคร่ำเคร่ง
ถ้าปล่อยวางเสียบ้างไร้วังเวง
ตัวเราเองใจเราเองเป็นต้นทาง
