ฝากลมไปบอกใจเธอ...?♥
♥
วิถีจรจำจากพรากพ่ายรัก
เกินใจจักไถ่ถอนนอนไม่หลับ
คิดถึงเธอเนินนานกาลล่วงลับ
ไม่หวนกลับย้อนผ่านกาลเวลา
♥
กาลผ่านผันเรียงร้อยถ้อยฝากถึง
ลำนำซึ้งฝากเธอเพ้อครวญหา
เธออยู่ไหนทุกแห่งแรงลมพา
ฝากลมมาปลอบขวัญวันห่างไกล
♥
เมื่อความเหงามาเตือนเยือนถึงถิ่น
เหงาไม่สิ้นห่วงถึงจึงหวั่นไหว
ฝากลำนำลอยลมพรมพัดไป
ปลอบดวงใจคนเหงาเศร้าโศกา
♥
มีหนึ่งหญิงพึ่งใจให้พิงพัก
เกิดความรักปักจิตคิดเสน่หา
ร้อยลำนำคำหวานซ่านอุรา
ตอบไปมาครานั้นพันผูกใจ
♥
ในฐานะเพื่อนฝันวรรณศิลป์
ครายลยินพิศวงหลงรักใคร่
มีเพียงเธอซาบซึ้งตรึงทรวงใน
เฝ้าห่วงใยทุกครั้งนั่งอ่านกลอน
ชื่นมินานผ่านไปไร้ลำนำ
เคยหวานล้ำฉ่ำใจใครหลอกหลอน
ทิ้งบ้านน้อยคอยเก้อเธอจากจร
มิคืนคอนขันคูอยู่เดียวดาย
♥
จิตสลายสิ้นหวังนั่งอ้างว้าง
รักจืดจางร้างไปไกลห่างหาย
เย็นน้ำค้างพราวพราวหนาวเหน็บกาย
เย็นพระพรายพัดซ้ำช้ำชีวา
♥
หมดแรงยกนิ้วย้ายร่ายอักษร
ลำนำกลอนถ้อยกานท์ผ่านภาษา
ขอจบถ้อยร้อยคำจำนรรจา
ฝากลมพาพัดไปให้ถึงเธอ
♥
เฒ่าธุลี
