แค่เงาใจ...♥
★☆✫
ด้วยว่ารักที่ให้ไม่เที่ยงแท้
จึงเหลือแต่ความเหงาเขาเหินห่าง
ปล่อยให้เรางอนง้อรอหลงทาง
เขาเลิกร้างห่างไกลไม่หวนคืน
❀✿
ครอบครัวเขาเคล้าคู่อยู่สุขสันต์
เรามองจันทร์วันเหงาเศร้าขมขื่น
มีแต่ทุกข์เช้าค่ำช้ำกล่ำกลืน
เขาสดชื่นรื่นรมย์สมฤดี
❀✿
เพราะถึงแม้เขาลืมดื่มรักใหม่
เปรียบใบไม้ใบแก่แปรเปลี่ยนสี
เรี่ยรายเกลื่นกล่นบนปฐพี
ก็ยินดีจะรอเขาต่อไป
❀✿
ฉุดรั้งฝันวันเก่าเหงาอ้างว้าง
พิงลอมฟางสร้างฝันวันสดใส
แม้เขาลืมเรารอไม่ท้อใจ
กับคืนไร้แสงดาวพราวร้อยพัน
❀✿
แค่เงาใจของเขาที่เฝ้าหวัง
น้ำตาหลั่งขังใจไห้โศกศัลย์
ต่อชีวิตสดใสไปวันวัน
กับความฝันความหวังครั้งต่อไป
❀✿
จะรอเขาตรงนี้ที่เคยปลื้ม
แม้เขาลืมดื่มสดรสรักใหม่
ก็ยังพอมีหวังกำลังใจ
เขาหลอกให้พะวงหลง...เฝ้ารอ”
◕‿◕
เฒ่าธุลี
