ชายช้ำ ๑๕ ตอน... ย่อง

ชายช้ำ 15

ตอน... ย่อง

เยื้องย่างย่อง มองเมียง ระเบียงบ้าน
ยามวิกาล ไก่กรน คนหลับใหล
ส่ายตาจ้อง มองเมียง ตะเกียงไฟ
จนมั่นใจ ผ่านตลอด ปลอดคนงาม

พลันสะดุ้ง! ปุ้งเป๊ง!! ละเลงลั่น
เจ้าแขกดัน ตีปลอก บอกยามสาม
บันดาลเครียด! เสียดอก อยากชกยาม
ชะโงกตาม ขบกรามกรอด ยิ่งปอดกิน

ว่าแล้วย่อง ย่องย้าย ค่อยย้ายย่าง
ดั่งกระยาง โยกปลา หาถวิล
ปอดก็แหก แปลกเหลือ เหงื่อก็ริน
จนถึงถิ่น แดนหรู ประตูเตียง

มือชุ่มเหงื่อ เงื้อเงื้อม เอื้อมลูกบิด
หูประชิด ประตูแนบ แอบฟังเสียง
ไร้สิ่งลอด สอดแทรก แปลกสำเนียง
พ่น.โอมเพี้ยง! ฝ่ามือพลัน ดันเข้าไป

“ไปไหนมา”!! ดั่งฟ้าฟาด สาดกลางอก
ตื่นตระหนก! เหงื่อกาฬ ก็พาลไหล
ยืนจังก้า ตาแดงฉาน ผ่านแสงไฟ
หน้านางไซร้ ดั่งอสูร ขุ่นไพรี

ละลานรน ขนตั้งฉาก ปากคอสั่น
สองมือฉัน พนมหรา หน้าถอดสี
เยี่ยวใสใส ไหลพลัน ณ. ทันที
รีบแจงชี้ เรื่องราว ต่อเจ้านาง

“ไปทำงาน ประธานชวน ม่วนฉลอง”
“ไปดูน้อง เพื่อนพ้อง ต้องสะสาง”
“น้ำก็ท่วม ร่วมช่วยคน บนหนทาง”
“อีกหลายอย่าง น้องเอ๋ย เลยนานมา”

ยังแจงสรร พัลวัน มิทันครบ
คล้ายโดนตบ เสียงสนั่น ลั่นข้างฝา
ตามอีกดอก คางกระทบ พบบาจา
ร่วงถลา สงบลง ตรงเท้าเธอ

ลูกตาเหงี่ยม

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ชายช้ำ ๑๕ ตอน... ย่อง (อ่าน 10329 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้