ชายช้ำ.. ภาค ๑

เอามาเรียกน้ำย่อย กันลืม อิอิ

ชายช้ำ.. ภาค 1

คดคำข้าว เข้าปาก ยากเหลือแสน
มันขื่นแค้น จุกอก ดั่งหกล้ม
มีครอบครัว พาตัวช้ำ ระกำตรม
สุดจะขม อมฝืน ทุกคืนวัน

ตื่นแต่เช้า เอาแล้ว น้องแก้วบ่น
ขุดคุ้ยค้น เขี่ยหา มาสร้างสรร
กิจวัตร ต้องฟังพร่ำ แม่รำพัน
ก่อนจะหัน บ่ายหน้า มาทำการ

รถก็ติด หยุดติงไหว จนใจข้อง
จ่าก็จ้อง แต่จะเขียน เวียนจ่ายสาร
นายก็ด่า มาสายบ่อย คอยระราน
อีกเรื่องงาน กองพะเนิน เกินจะดู

เลิกงานมา ขาแขน แสนเหนื่อยอ่อน
กะเหยียดหย่อน ผ่อนคลาย สบายหู
เสียงก่นด่า กลับหอนเห่า เข้าพันตู
ไร้ชื่นชู เหี่ยวหด สลดใจ

มิเคยหรอก ที่รักจ๋า มาแล้วเหรอ
เหนื่อยหรือเธอ มามะ จะนวดให้
สิ่งเหล่านั้น เป็นเพียงฝัน อันแสนไกล
ครอบครัวใด มีไหมนี่ ที่เหมือนเรา

เลิกงานมา ถึงบ้านช่อง เป็นต้องเห็น
นั่งหัวเด่น ดูซีรี่ เกาหลีเขา
ติดเกาหลี เข้าใส้ มิใช่เบา
ตื่นก็จ้อง เย็นก็เฝ้า จับเจ่าดู

ทั่วรวงร่าง ผมเผ้า แต่งเกาหลี
หัวฟูชี้ ย้อมอร่าม ปานงามหรู
มองทีไร ให้ชอกช้ำ กรรมของตู
มันหดหู่ ห่อเหี่ยว ยามเหลียวชม

กว่าจะหลับ ขับตานอน ก็ค่อนดึก
นางหลับลึก กรนสนั่น ลั่นเสียงขรม
กรนนางน้อง ก้องหล้า ข้าระบม
ตัวก็กลม เยี่ยงอึ่งอ่าง ช่างน่าชัง

วันคืนดี หลับใหล ตกใจลุก
ถูกดึงปลุก มาเค้นเข่น เป็นบ้าหลัง
หากนางฝัน ว่ามีชู้ เป็นหูพัง
ตบไม่ยั้ง คาหมอน เจ้าหล่อนตี ฯ

………วันนี้……

๐…เลิกงานมา อีกครั้ง ก็ดั่งเห็น
นั่งหัวเด่น จ้องเฝ้า ชมเกาหลี
เลยต้องย่อง กลัวจะเคือง เบื้องนารี
เบี่ยงตัวลี้ เข้าครัวหา ข้าวปลากิน

เปิดฝาชี ขึ้นมา น้ำตาไหล
มันปวดใจ พ่อแม่จ๋า ข้าถวิล
จะบ้างไหม ลูกสุดช้ำ น้ำตาริน
ทุกวันลิ้น จั่วปลาทู คู่ไข่ใบ

ตักปลาทู คลุกข้าว รวดร้าวยิ่ง
แค้นเริ่มดิ่ง เกินจน จะทนไหว
เลยหลุดด่า บ่นพึมพำ เคี้ยวคำไป
และทันใด นางสวนมา ในคราครัน

(คุณเมีย)” บ่นเพ้อบ้า หาอะไร ไอ้หน้าแก่!”
(คุณผัว)” ก็มันแย่ มันเลี่ยน ไม่เปลี่ยนนั่น”
. “ทำกับข้าว ก็ซ้ำซ้ำ ทำทุกวัน”
. (มือเริ่มสั่น เกินจะหยุด ฉุดอารมย์)

(คุณผัว)” เคยมีไหม หมี่ซั่ว คั่วหมูป่า”
. “หมีผัดฉ่า ยำหัวช้าง อี่ด่างต้ม!”
. “นี่อะไร วันไหนมา ปลาทูจม
. “หน้ากลมกลม จนละม้าย คล้ายปลาทู

(คุณเมีย)” หนอยกำแหง อยากตะแบง แกงโน่นนี่!”
. “พ่อผู้ดี พ่อประเสริฐ พ่อเริดหรู
. “เดือนพันห้า ถูเถือ เหลือให้กู”
. “ หนอยคอชู นั่งสั่งเมีย เจียระไน

(คุณผัว)” ก็ทุกวัน เจอปลาตาย หงายตาเหลือก”
. “นอนกลิ้งเกลือก อ้าปากหวอ มันท้อไหม!”
. “มันเกินทน มันพุ่งปรี๊ด มันจี๊ดใจ”
. “โอเครไม๊ ขอสักวัน ฉันกินดี!”

(คุณเมีย)” อยากกินมาก ใช่ไหม ไอ้หน้าเหี่ยว”!
. “ ได้เลยเชียว เดี๋ยวจะจัด ณ. บัดนี้!”
. //ว่าแล้วส่ง บาทา มาทันที
. พุ่งตรงปรี่ เข้ายอดหน้า ข้าหงายเลย!

ช้อนคาปาก นางประกบ ตบสนั่น!
เสียงดังลั่น จนดังโกร๊บ กระทบเอ๋ย
ช้อนจนงอ คาปาก คาบ เลือดอาบเอย
แหงนหน้าเงย ร้องอย่าอย่า น้องอย่าตี!”

หาได้ฟัง ยังตะบัน ยันยอดหน้า!
จนผวา หงายเงิบ กเถิบหนี
เธอเตะปาก ตามน้ำ ซ้ำอีกที
เมนูนี้ เลยล้มพับ หลับคาจาน

ลูกตาเหงี่ยม ฮือๆ

- ชายช้ำ ตอนที่ ๑ ^คลิก
- ชายช้ำ ตอนที่ ๒ ครูมวย ^คลิก
- ชายช้ำ ตอนที่ ๓ ยาพิษ ^คลิก
- ชายช้ำ ตอนที่ ๔ รับใช้ชาติสองปี รับใช้นารีชั่วชีวิต ^คลิก
- ชายช้ำ ตอนที่ ๕ ละเมอรัก ^คลิก
- ชายช้ำ ตอนที่ ๖ ขอบน - แก้บน ^คลิก
- ชายช้ำ ตอนที่ ๗ หลบมุม (กลบทสะบัดสะบิ้ง) ^คลิก
- ชายช้ำ ตอนที่ ๘ ขอพระ ^คลิก
- ชายช้ำ ตอนที่ ๙ พลาด ^คลิก
- ชายช้ำ ตอนที่ ๑๐ เสือสลักลาย (กลบทกบเต้นสลักเพชร) ^คลิก
- ชายช้ำ ตอนที่ ๑๑ ผู้กล้า ^คลิก
- ชายช้ำ ตอนที่ ๑๒ นอนไม่หลับ ^คลิก
- ชายช้ำ ตอนที่ ๑๓ บ่น (กลบทกบเต้นสลักเพชร) ^คลิก
- ชายช้ำ ตอนที่ ๑๔ วิชาปราบ.... เมีย ^คลิก
- ชายช้ำ ตอนที่ ๑๕ ย่อง ^คลิก
- ชายช้ำ ตอนที่ ๑๖ หวยกิน ^คลิก
- ชายช้ำ ภาคพิเศษ รักคืออะไร ^คลิก

เรื่องแนะนำชวนอ่าน
- เฮฮาประสามือสี่ นิราศเณรสองบาตร ^คลิก
- มหากาพย์แสบสัน หลานกะป้า ^คลิก

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ชายช้ำ.. ภาค ๑ (อ่าน 11643 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้